کنتاکتورها لوزام جانبی متفاوتی دارند که در این مقاله به آنها خواهیم پرداخت.
تیغه ها یا کنتاکت های کمکی نصب از رو و نصب از بغل، تایمر الکترونیکی و پنوماتیکی، اینترلاک مکانیکی، نویز گیر، قفل الکترومکانیکی یا لچ و پلاتین ها نمونهای از آنها هستند.
این کنتاکت ها به منظور افزایش تعداد کنتاکت های فرمان به صورت نصب از بغل و یا نصب از رو و در ترکیب های مختلف باز و بسته (NO و NC) موجود هستند. حداکثر 4 کنتاکت به صورت "4 کنتاکت باز" یا "4 کنتاکت بسته" یا "1 کنتاکت باز/ 3 کنتاکت بسته" و غیره می توان بر روی کنتاکتورها نصب نمود. این تیغه ها نیز به مانند تیغه های اصلی کنتاکتور، با هربار تحریک بوبین تغییر وضعیت می دهند.
تایمرهای متصل به کنتاکتور به دو گروه پنوماتیکی (Penumatic Timing Module) و الکترونیکی (Electronic Timing Module) تقسیم می شوند، که خود تایمرهای الکترونیکی نیز به دو دسته نصب از روبرو و نصب بر روی بوبین تقسیم می شوند.
تایمر های پنوماتیک جزو ساده ترین تایمرهای متصل به کنتاکتور هستند. تایمرهای پنوماتیکی کنتاکتور به صورت کنتاکت کمکی و از روبروی کنتاکتور نصب می شوند و مکانیکی هستند و نیاز به تغذیه الکتریکی جهت شروع به کار کردن ندارند (منبع تغذیه ندارند) و به محض عمل کردن کنتاکتور فعال می شوند. این تایمرها به دو صورت تاخیر در وصل (On Delay) و تاخیر در قطع (Off Delay) وجود دارند. در نوع On Delay با وصل شدن کنتاکتور تایمر فعال شده و پس از گذشت زمان تعیین شده کنتاکتور قطع می شود، ولی در تایمر OFF DELAY با برق دار شدن بوبین کنتاکتور، تایمر به میزان مدت زمان تعیین شده قطع می ماند و پس از اتمام زمان تعیین شده کنتاکتور وصل میشود.
تایمرهای الکترونیکی نیز با عملکردی مشابه تایمرهای پنوماتیکی، روی کنتاکتور نصب می شوند.
وجود قابلیت اینترلاک مکانیکی در کنتاکتور سبب می شود دو کنتاکتور همزمان با هم کار نکنند و هنگامی که یکی از کنتاکتورها وصل است کنتاکتور دیگر قطع بماند. در اصل برای ترتیب صحیح کلیدزنی در مدارات قدرت به کار می رود.
به علت وجود خاصیت سلفی در بوبین موجود در کنتاکتور، با قطع و وصل کنتاکتورها، نویز (پارازیت، خش خش) در سیستم خواهیم داشت که برای رفع این مشکل از قطعه ای به نام نویزگیر استفاده می کنیم. نویزگیر به صورت موازی با بوبین قرار می گیرد. برای رفع نویزها، از یک مدار RC (مدار RC متشکل از یک مقاومت و یک خازن سری با هم است) استفاده می کنند. این مدار را به همراه یک واریستور (Varistor) به کار می برند و گاهی نیز هر دوی این مدارات را در یک مجموعه می بندند. واریستور قطعه ای است که اگر ولتاژ از یک حد مشخصی بیشتر شود، مقاومت آن کاهش پیدا کرده و با ایجاد مسیر عبور جریان، باعث تثبیت ولتاژ بوبین در یک حد مشخص می گردد.
واریستور ولتاژ زیاد ایجاد شده در دو سر سیم پیج بویین در هنگام قطع را در یک محدوده مشخص نگه می دارد و مدار RC نیز تغییرات ولتاژی را خنثی و کم می کند. بدین ترتیب نویز کاهش پیدا می کند.
از آنجا که کنتاکتور بعد از قطع شدن، توسط نیروی فنر داخلی خودش، به حالت اول برمی گردد و به اصطلاح یک کلید برگشت پذیر است، این وصل باقی ماندن بوبین کنتاکتور در ساعات طولانی و به مرور زمان باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل مصرف انرژی بیشتر، ایجاد حرارت در محل کنتاکتور، کاهش عمر بوبین، خرابی و استهلاک قسمت های دیگر، قطع و وصل های کوتاه و آسیب زننده در افت ولتاژهای لحظه ای و … می شود.
برای رفع مشکل وصل باقی ماندن بوبین کنتاکتور، قطعه ای با نام قفل مکانیکی (Mechanical latching block) ساخته شده است، که کنتاکتور را به یک کلید قابل قطع و وصل با پالس تبدیل می کند و توسط آن می توان با ارسال یک فرمان الکتریکی، قفل را آزاد کرد و به دنبال ان کنتاکتور را به حالت قطع برگرداند و از اتلاف انرژی ها و آسیب های بعدی جلوگیری کرد.
پلاتین در کنتاکتور نقش بسیار مهمی دارد و از دو بخش تشکیل شده است که به دو بخش ثابت و متحرک تقسیم می شود. بخش ثابت از 6 قطعه پلاتین و بخش متحرک از 3 قطعه پلاتین تشکیل می گردد. پلاتین ها در کنتاکتور ها قابل تعویض هستند.
لازم به ذکر است که آلیاژ پلاتین ها را طوری می سازند که در عین رسانایی بالا در عبور جریان برق، دارای پوسته مستحکمی باشد که تحمل ضربات زیادی که در اثر قطع و وصل به وجود می آید را داشته باشد و آسیبی نبیند.