راه غلبه بر احساس حقارت چیست؟
با دیدن هر شخصی که تازه به شهرت می رسید حداقل تا چند ساعت حالم از خودم به هم می خورد.
انگار باید همه از من پایین تر باشند.
یا باید در یک قوطی و بی خبر از همه زندگی کنم تا وجود و پیشرفت دیگری ناامیدم نکند.
حیف
حیف از این عمر که با حسادت ها و اضطراب های الکی به سر شود.
دلم می خواهد فقط بچسبم به کتاب و شجریان و رها شوم از این مزخرفات.اما با کسانی که از من بیشتر کتاب خوانده اند چه کنم؟
_هیچ کار.
بلند شو دست از این چرت و پرت گفتنا بردار
زندگی هر کس به خودش مربوطه.همه حسرت زندگی بقیه رو میخورن تا اندازه ای.همه عین تو، تو خلوتشون احساس ناامیدی میکنن،همه.
یکم به تمایز خودت از بقیه فکر کن.اینکه تو بدن و ذهن متفاوت از دیگری داری،به خاطر همین هم مسیر متفاوتی خواهی داشت.اگه از دیگری برتر نیستی ینی تا الان برات مناسب نبوده این برتری،اصن در مسیرت نبوده.
نهایتش اگه میخای تلاش کن فقط،شاید برسی.اگه نرسیدی ینی کلا این آیتم برای شما قفل می باشد،شرکت کننده گرامی.
