آمارها نشان میدهند که نوجوانان بیشترین اطلاعات ارتباطی را از همسالان می گیرند و تنها درصد اندکی را از والدین می گیرند؛ این در حالیست که همسالان همیشه اطلاعات مبهمی از این چنین ارتباطات دارند و والدین مشخصا دقیق ترین اطلاعات را دارند.
بنابراین نسبت به ارتباطات، هیجان ها و حس هایی که اشخاص میتوانند در این دوره تجربه کنند، با نوجوان تان به گفتگو بپردازید و اطلاعات دقیق به وی بدهید. تلاش نکنید اطلاعات دلهره آور در اختیار او قرار دهید. این که این چنین ارتباطات باعث بدبختی آدم ها می شود یا ایجاد حس گناه در نوجوان، کمکی به مدیریت این شرایط نمی کند. منصف باشید و اطلاعات دقیق در اختیارش قرار دهید.
نظارت با کنترل کردن متفاوت است؛ شما حق این رادارید که از راه دور مواظب اعمال و رفتار فرزندتان باشید ولی حق وارد شدن به حریم شخصی نوجوانتان را ندارید؛ کنترل کردن موبایل ، کیف، وسایل شخصی و… تنها سبب سلب اعتماد و آرامش آنها می شود بنابراین تلاش کنید به جای کنترل کردن با حرف زدن بر وی نظارت کنید.
از نوجوانتان در مورد دوستانش سوال کنید و از وی بخواهید که شمارا با آن ها اشنا کند؛ گاهی حسن نیتتان را به فرزندتان ثابت کنید و اجازه دهید که دوستانش را به منزل دعوت کند.
فرزند شما از طریق استفاده از تلفن، روحیه اجتماعی خویش را تقویت می کند و یاد می گیرد که چطور با دیگران رابطه برقرار نموده و دوست یابی کند. ولی چنانچه ضوابطی تعیین نشود، مشکلاتی بروز خواهد کرد.اگر فرزند شما اجازه دارد از تلفن استفاده کند این بدان معنی نیست که تلفن باید همیشه در اختیار وی باشد، یا در صورت داشتن گواهی نامه رانندگی نمی تواند بطور تمام وقت از ماشین شما استفاده کند.
علاقه فرزند شما به استفاده از تلفن، عامل مناسبی است که میتواند برای تغییر رفتار و تقویت حس مسوولیت در فرزندتان مورد استفاده قرار گیرد. شما میتوانید با تعیین مقررات و مجازات ها میتوانید این رفتار فرزند خویش را کنترل کنید. برای توضیح بیشتر مطلب چند مثال می زنیم. چنانچه فرزند شما خط تلفنی مستقلی برای خود داشته باشد، باید خود هزینه آنرا پرداخت کند. وی از طریق انجام کارهای منزل و همکاری با اعضای خانواده میتواند هزینه پرداخت قبض تلفن را بدست آورد.
لازم نیست به فرزند خویش بفهمانید که متوجه شکل گیری چنین رابطه ای شده اید. به خواست او احترام بگذارید اگر مایل نیست شما را از این ارتباط مطلع کنید شما هم نباید تلاش کنید به او بفهمانید که خیلی باهوش هستید و مچ او را گرفته اید! ولی چنانچه وی تمایل به صحبت با شما در این زمینه داشت از صحبت در این رابطه استقبال کنید.
هیچوقت در این مکالمه تلاش نکنید خویش را والدی باهوش، با تجربه یا آموزگاری مجرب نشان دهید. برای او یک دوست صمیمی باشید. حرفهایش را بشنوید و صادق باشید. مطمئن باشید به این ترتیب خواهید توانست اطلاعات مفیدی در مورد چگونگی این ارتباط بدست آورید.
یکی از خطاهای فاحشی که والدین برای پیش‌گیری انجام میدهند بدگمان کردن فرزندان به جنس مخالف است. به عنوان نمونه به پسرانشان می گویند مواظب دختران باشید تا دنبال پر کردن خلا خودشان نباشند و به دختران می گویند همه مردان از شما سوءاستفاده می کنند. والدین باید بخاطر داشته باشند که با این نوع از برخورد بزرگ ترین اسیب را به زندگی آینده فرزندانشان و دیدگاه آن ها نسبت به همسر آینده شان می زنند.
مادر و پدر گرامی! شما مالک فرزندانتان نیستید و آن ها هم ملک شما نیستند. آن ها انسان هایی با حق انتخاب کامل و دارای احساسات مثبت و منفی بسیار هستند. نقش شما جهت مثبت دادن به احساسات و انتخاب های آنهاست که یا می پذیرند یا راه خویش را میروند که پیامد آنرا خودشان می بینند. پس رابطه خویش را با فرزندانتان قوی کنید تا صحبت منطقی شما برای شان وحی منزل باشد.
در صورتی که میسر باشد، با شخصی که فرزندتان با وی دوست شده، اشنا شوید. او را به منزل یا به یک گردش چند ساعته در شهر دعوت کنید. حسن نیت تان را هم به فرزندتان و هم به دوستش ثابت کنید و نشان دهید که به حس آنها احترام می گذارید. با این کار مدیریت بیشتری روی رابطه آنها خواهید داشت.
فرزند خویش را کاملا ازاد و بی قید نگذارید. علاوه بر ارائه اموزش های لازم به منظور شکل دهی به ارتباطات این دوران، لازم است تا وضعیت خطر آفرین را شناسایی کنید.
دوستی فرزند نوجوان شما با شخصی که ارزش های اخلاقی و خانوادگی نامناسبی دارد میتواند خطر آفرین باشد در اینصورت به جای مقابله مستقیم، با جلب اعتماد فرزندتان و حرف غیر مستقیم میتوانید خطرات ارتباط با شخص موردنظر را به او یادآوری کنید.
به این منظور میتوانید از افرادی که بیشتر مورد اعتماد فرزندتان هستند استفاده کنید. هیچوقت به زور ، ارعاب، تحقیر، تهدید و… متوسل نشوید و در صورت نیاز از متخصصین کمک بگیرید.
منبع: تاب روان
