گیمر بودن در ایران کار ساده‌ای نیست. مشکلات مالی، فیلترینگ، اینترنت ضعیف و هزاران مسئله‌ی ریز و درشت دیگر باعث می‌شود که گیمرهای ایرانی نتوانند به اندازه‌ی گیمرهای سایر کشورها پیشرفت کنند و بتوانند در مسابقات به شکلی جدی‌تر خود را به چالش بکشند.
سینا، گیمر جوانی است که با وجود همه‌ی این دردسرها از علاقه‌ی خود به گیم دست نکشیده است و در گفتگوی اختصاصی با گیک‌لند از مشکلات گیمر بودن در ایران صحبت می‌کند.
به عنوان یک گیمر ایرانی بزرگترین مشکلی که با آن رو به رو هستی، چیست؟
بزرگترین مشکل برای گیمر ایرانی، مشکلات اینترنتی مثل قیمت، سرعت و پینگ است. علاوه بر اون به فیلترینگ پلتفورم‌های گیمی و همچنین تحریم‌هایی که شرکت‌ها به گیمرهای ایرانی تحمیل می‌کنند، میشه اشاره کرد.
این موارد چه تاثیری بر روی کیفیت بازی کردن شما دارد؟
من به شخصه اکثرا بازی‌هایی رو ترجیح میدم که بتونم به صورت گروهی با دوستام وقت بگذرونم، در نتیجه بازی های multiplayer رو ترجیح میدم. و در اکثر موارد این مشکل‌ها باعث می‌شود که توانایی انجام بازی‌های آنلاین و چند نفره از بین بره یا از کیفیت پایینی برخوردار باشه.
آیا تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال می‌شوند باعث شده است که از تجربه‌ی یک بازی محروم شوید؟
بسیاری از شرکت‌های خارجی با توجه به وجود تحریم‌ها قانون‌هایی رو وضع کردند که دسترسی گیمرها با آی‌پی ایران رو به سرویس‌های خودشون ببندند.
برای دور زدن این تحریم‌ها می‌شود از سرویس‌های تحریم‌شکن و dns استفاده کرد اما معمولا باعث افزایش پینگ می‌شود. این افزایش پینگ در کنار پینگ بالای اینترنت (حتی بدون استفاده از سرویس خاص)، سرعت نامناسب و قطعی‌های بسیار و packetlost باعث می‌شود که عملا گیمرها از خیر این بازی‌ها بگذرند.
با توجه به فیلتر شدن دیسکورد، تجربه بازی آنلاین و گروهی چقدر تحت تاثیر قرار گرفته است؟
مهم‌ترین پلتفورم برای برقراری ارتباط بین بازیکن‌ها از بین رفته و عملا گیمرها رو با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است.
به غیر از اینترنت با چه چالش‌هایی روبه‌رو هستید؟
قیمت تجهیزات یکی دیگر از چالش‌هاست که همیشه به قیمت ارز در کشور وابسته بوده و با توجه به نوسانات اخیر تقریبا ارتقاء تجهیزات رو غیر ممکن کرده. این تغییرات باعث می‌شود تعداد و قدرت جامعه گیمرها کاهش پیدا کند. یا حتی در مواردی باعث می‌شود جامعه گیمرها به سمت موبایل گیمینگ حرکت کنند تا از این هزینه‌های سنگین اجتناب کنند.
از نظر مسائل فرهنگی در خانواده‌ها هم مشکل اصلی دیدگاه والدین به بازی کردن هست. والدین بازی رو یک نوع سرگرمی می‌دونند و آینده خاصی رو براش در نظر نمی‌گیرند. در حالی که در این حوزه شانس برای تولید محتوای ویدیویی و همچنین ورود به رقابت‌های جهانی و حتی ورود به حوزه بازی‌سازی وجود داره.
آیا گیمرها در ایران راهی برای کسب درآمد دارند؟
گیمرها در ایران از سه راه یوتیوب و توییچ و مسابقات می‌توانند تلاش کنند تا درآمد کسب کنند. البته با توجه به تحریم‌ها و محدودیت‌های ورود ارز به کشور کسب درآمد از گیم به شدت سخته.
از تولید محتوای ویدیویی گفتید، به نظرتون استریمر بودن می‌تواند یکی از همین راه‌ها باشد؟
به نظرم این سوال به صورت دقیق‌تر توسط استریم‌های حال حاضر جواب داده میشه اما میشه گفت که با فیلتر شدن پلتفورم‌های اصلی مثل توییچ اوضاع درآمدی حتی برای استریمر‌های معروف سخت‌تر شده، پس میشه نتیجه گرفت پروسه شروع و مطرح شدن برای انسان‌های تازه‌کار به شدت سخت‌تر باشد.
آینده‌ی صنعت گیم در ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟
صنعت گیم که یکی از پر سود‌ترین صنعت‌های جهان حساب می‌شود هیچ آینده‌ای در ایران ندارد، چون هیچ‌کدام از منابع مورد نیاز برای رشد و شکوفایی آن در ایران نه تنها مهیا نیست، بلکه تا جای ممکن هم سنگ جلوی پای توسعه دهندگان و علاقه‌مندان به این صنعت انداخته می‌شود.
صنعت گیم و گیمرها برای دولت هیچ اهمیتی ندارد که در راستای بهتر شدن شرایط تلاشی کند و هرگز هم تلاشی نخواهد کرد.
