«سالهاست که قانونِ عفاف و حجاب، چون پیکری بیجان، در انتظارِ دَمِ مسیحاییِ اجراست. آیا این سکوتِ پرابهام، نشان از رضایتِ خاموش در برابرِ “برهنگیِ” وقیحانهای نیست که هر روز بیش از پیش، حریمِ عفتِ جامعه را میدرد؟ یا شاید، "مصلحت"های پنهانی، دستِ اجرایِ قانون را بستهاند تا “وفاقِ” ناگفتهای، میانِ “بیقانونی” و “بیحیایی” شکل گیرد؟ این انفعال، نه تنها تیشه به ریشهی ارزشها میزند، که اعتمادِ مردم به حاکمیتِ قانون را نیز، هر روز بیشتر از پیش، خدشهدار میکند. آیا نمیبینیم چگونه “شرفِ” این سرزمین، زیرِ گامهای بیتفاوتی، پایمال میشود؟»
