- امام هادى عليه السلام : مَن هانَت عَلَيهِ نَفسُهُ فَلا تَأمَن شَرَّهُ ؛ از شرّ كسى كه خودش را سبك شمارد ايمن مباش .[1] یعنی ؛ کسی که در خودش احساس بزرگواری نکند و برای خودش ارزش قائل نباشد و احساس شخصیت اخلاقی و معنوی و اجتماعی نکند از شر او بترس و ایمن نباش .
- یکی از مهمترین و موثر ترین اصول عشق ورزی ، دوست داشتن خود است.
- کسی که خودش را دوست ندارد چگونه می تواند دیگران را دوست داشته باشد و به آنها عشق و محبت را منتقل نماید.
- کانون دوست داشتن از درون هر کسی می جوشد، این کانون اگر فعال باشد میتواند گرمای وجودیش را به همسر و خانواده منتقل نماید؛ پس نقطه آغازین حس خوشبختی و عشق ورزی ، ریشه در خویشتن نوازی و دوست داشتن خود دارد.
- خویشتن نوازی اختصاص به یکی از زوجین ندارد بلکه این حس مشترک بین همه زوجین و هم انسانهاست.
- خویشتن نوازی و دوست داشتن خود هرگز معنای منفی ندارد و به معنای غرور بی‌جا، مراعات نکردن آداب و مناسبات اجتماعی، بی حیایی، خودشیفتگی، سطح انتظار پایین از خود و… نیست
- دوست‌داشتن خود به معنای قدردانی از خودتان، احترام به خودتان، حفظ عزت نفس، حفظ رفتار شفقت و مهربانی نسبت به خودتان، درک ارزش و جایگاه واقعیتان در عالم هستی ، درک درستی از نقاط قوت و ضعف‌تان، ایجاد حس مثبت نسبت به خودتان، انگیزه داشتن برای زندگی با کیفیت، فرصت‌سازی برای استفاده از فرصت‌های جدید، تعیین کردن مرز و ارزش‌های شخصی است.
- خویشتن نوازی مجموعه اقدامات و تفکراتی است که برای تامین انواع نیازهای خودمان انجام می شود و در نهایت به توسعه فردی ما منجر می شود.
- ابعاد شخصیتی ما که باعث دوست داشتن یا عدم دوست داشتن ما می گردد در شش بعد جسمانی، عاطفی، اجتماعی، عقلانی، معنوی، جنسی خلاصه می شود و خویشتن نوازی به معنای توجه و تایمن این نیازها می باشد.
- خویشتن نوازی باعث بالا رفتن عزت نفس، کاهش استرس، بالا رفتن تاب اوری، ریسک پذیری مثبت، بالا رفتن کارایی و کارآمدی ، افزایش مهربانی ، بالا رفتن مدار، تقویت حسن ظن می شود.
https://eitaa.com/joinchat/319619732C8528c45e57
[1] . تحف العقول ، ص 483 .
