انسانها بسبب داشتن غرور ناشی از باور به داشتن شعور انسانی و نیاز به قدرت که یکی از نیازهای اساسی انسانهاست ، دوست ندارند در هیچ شرایطی مورد انتقاد و سرزنش دیگران قرار بگیرند(بجز در هنگام قرارگرفتن در برابرمعلم خویش)حتی اگر آن انتقاد کاملا بجا و درست باشد،لذا هشیارترین و آگاهترین انسانها کسانی هستند که در برابر خطاها و اشتباهات کسانیکه که به حفظ کیفیت رابطه با آنها علاقه مندند،هرگز آنها را مورد انتقاد و سرزنش مستقیم خویش قرار نمیدهند و بلکه در برابر خطاها و اشتباهات دیگران، با گذشت و مهربانی و تدبیر، همانگونه ای که دوست دارند دیگران نسبت به اشتباهات آنها عکس العمل نشان دهند رفتار نمایند
