آنگاه که پروردگار عالم،اراده کرد به نفسی نعمت وجود ببخشد،به واسطه خداییش،وظیفه مراقبت را ،به زن سپرد.
زن،نفس را در جان، پذیرفت.
نفس
رشد کرد.
جان گرفت.
نفس کشید.
ونام مادر را صدا زد.
خداوند خندید.
مخلوق کوچکش را به سرپناهی امن سپرده بود...