با الهام از این اهنگ اما با شدت بسیییار بیشتر! :
https://www.tarafdari.com/node/2039485
توجه : این فاک نامه به هیچ شخص خاصی توهین نمیکند ! به خودتون نگیرید چون که به شما ربطی نداره!
فاک به خود خودم که اینقدر به حرفای همه اهمیت دادم و فاک بهم که اینقدر دنبال حرف بقیه بودم
فاک به همه ی کمالگرایی های احمقانه خودم
فاک به خودم که پوستم رو با دستای خودم نابود کردم
فاک به مغز ابله خودم که فکر میکنه ۴ تا کتاب کسشعر خوندن چقدر کار سخت و انجام نشدنی هست
فاک به همه ی اعضای بدنم که اینقدر راحت طلبن و خیلی زود جا میزنن
فاک به این یک سالی که فقط تلف کردم
فاک به اونایی که فکر میکنن فقط خودشون مغز و هوش و استعداد دارن و هر کسی نداره موجودی اضافه و مفت خوره توی زمین هست و باید بمیره ، تف به اون مغز دوزاری ابلهانت
فاک به همه ی اطرافیانم و همه ی احمق هایی که با اون فکر ها و باور های ابلهانه شون زندگی میکنن
فاک به شهری که توش بدنیا اومدم و ۱۸ سال توش زندگی کردم
فاک به همه ی احمق هایی که بهم گفتن ( nobody gives a fucking shit to you )
بهشون جواب میدم :
who the fucking you think you are ?? you're goddamn fucking creature and even dont deserve living and breathing and polluting air with your filthy nose, asshole
فاک به همه ی معلمان بی شعورم با همه کارهایی که بهم کردن
فاک به همه ی نزدیکانم ( خانواده و فامیل ابله ) فاک به همه ی باور هایی که توی مغزم کردن
فاک به دولت جمهوری اسلامی ایران که مردمش براش هیچ گوهی نیستن و فقط به چشم " بار اضافه -- جمعیت زیاد مساوی دردسر زیاد " به مردم ملت خودش نگاه میکنه و مردن یا زنده بودنشون براش فرقی نداره
فاک به همه ی عقب مانده هایی که بچه بدنیا میارن و در فقر مطلق بزرگشون میکنن
فاک به همه ی کسایی که هر روز پامیشن از خواب بدون هیچ هدف و آرزوی قشنگ ، به سرکار میرن و هر روز فقط غر میزنن و به زندگی فاکینگ شون راضی هستن
فاک به همه ی کسایی که انسانیت براشون معنا نداره
فاک به همه چیز و همه آدما
آره خلاصه ، دلم برای چند دقیقه خالی شد