انسان یک موجود اجتماعی است که در جریان کنش متقابلهای اجتماعی و یا به عبارتی تعاملات اجتماعی معنا پیدا میکند .
کرونا نشانگر یک مانع ، آسیب و ضایعه است و با توجه به درازی زمان بمدت و خیزشهای آن یک بحران است ویروس کرونا رویدادی اضطراری است که بر ابعاد مختلف حیات و زندگی اجتماعی ما تاثیر گذاشته است.
صاحب نظران حوزه علوم اجتماعی اتفاق نظر دارند که «کرونا» می تواند ، یک فاکتور بسیار مهم و تأثیرگذار بر زندگی انسانها در حد انقلاب صنعتی یا جنگ جهانی است. و پیدایش کرونا سبب آسیب اجتماعی شده است. آسیب اجتماعی ، پدیده های واقعی ، متغیر هستند. آسیب اجتماعی به بررسی انواع مشکلات می پردازد که در سطح اجتماعی هستند که میتوان در این دوران به آسیبهای ذیل اشاره کرد :
1 - کرونا و هراس اجتماعی :
2- کاهش روابط اجتماعی : وقتی نتوانیم در جمع باشیم دچار نوعی محرومیت های ارتباطی می شویم محرومیت این ارتباط با اطرافیان ، قرارهای دوستانه ، دورهمی های خانوادگی را بهم زد و تاثیر بلند مدت چنین روندی میزان ارتباطات مردم را کاسته و جریان روابط خویشاوندی را حذف کرده است که منجر به انزوای اجتماعی شده است
3- ایجاد فاصله اجتماعی
این بیماری باعث شد که به میزان کمتری نسبت بهم ابراز احساسات کنیم و از ترس مبتلا نشدن ، قادر نیستیم همدیگر را در آغوش بکشیم و هر فردی مسئول جان خودش است با خلوت گزینی و جدایی گزینی موجب شد ، که تا انسان اجتماعی به انسان غریبه و جدا افتاده تبدیل شود و برای ماندن میبایست از هم جدا باشند.
4- سلب آزادی انسان
5- روزمرگی
6- جدایی بین بیمار و خانواده
موارد دیگر..... ، با توجه به محدودیتهای ارتباطی ، و کاهش روابط ،یکی از راهکارهای مهم در در این دوران تقویت سرمایه اجتماعی در خانواده است، خانواده بنیان سرمایه اجتماعی است و خانواده مهم ترین نهاد اجتماعی و اجتماعی شدن سرمایه است، خانواده یک مای کوچک است یعنی ما باید تقویت عاطفه ،مهر و محبت، رفاقت ، صداقت، اعتماد، مشارکت و همدلی بپردازیم و نقش اصلی این روابط و پیوند در خانواده ، پدر و مادر هستند .در نتیجه این مسائل بخش کوچکی از چالشهایی هست که این ویروس در زندگی اجتماعی ما به وجود آورده است .