یکی از کتاب‌های زیمل فلسفه پول است زیمل در این نوشته قصد دارد تاثیر پول را بر کنش‌های اجتماعی مورد تحلیل قرار دهد. پول هم در دنیای درونی کنش گر نمود می‌یابد و هم در کنش متقابل اجتماعی، مانند مبادلات اقتصادی و قراردادهای اجتماعی. پول می‌تواند در شکل‌گیری شخصیت‌های خاص اجتماعی و به تبع آن کنش‌های اجتماعی مؤثر باشد.سنخ‌های اجتماعی مانند خسیس، طمع کار ، ولخرج و ... درنتیجه و با واسطه پول شکل می‌گیرد. پول به دلیل آنکه می تواند یک معامله را به خوبی به یک منظور خاص منحصر سازد از یک‌سو باعث بردگی و از سوی دیگر باعث بالا بردن آزادی کنش‌گر (بالا بردن قدرت) می‌شود. پول تفاوت‌های کیفی میان چیزها و انسان‌ها را از میان برمی‌دارد و مهم‌ترین وسیله برای هموار کردن راه گذار از اجتماع سنتی به جامعه نوین است .پول نمونه عالی ابزاری است که خود هدف شده‌است. پول به پیشبرد محاسبات معقول در امور بشری یاری می‌رساند و باعث پیشرفت تعقل می‌شود. پول نقد هر کجا که رواج یابد پیوندهای مبتنی بر خون و خویشاوندی را سست می‌کند. پول در جهان نوین چیزی بیشتر از یک معیار ارزش وسیله مبادله است. پول به‌عنوان صورتی از مبادله یکی از ریشه‌های اصلی ازخود بیگانگی انسان مدرن در یک ساختار اجتماعی است که تمام امور معنوی را مادی می‌کند. پول سمبل زندگی گشته و موجب شده که امور با هم مقایسه شوند و همه‌چیز جنبه نسبی پیدا کند. اقتصاد پولی صداقت را از بین برده‌است. اقتصاد مبتنی بر پول هیچ‌گاه پایانی ندارد و این امر قطعی است که با پایه‌های توسعه وسیع، ساختارهای اجتماعی و فرهنگ عینی گرایی را موجب می‌شود. اقتصاد پولی تاکید بیشتری بر کمیت دارد تا کیفیت. اقتصاد پولی نیاز به تغییرات قابل‌توجهی در هنجارها و ارزش‌ها در جامعه دارد، به‌خاطر اقتصاد پولی هوشمندی باارزش‌ترین فرایند روحی در نظر گرفته می‌شود (زِبِل بودن باارزش‌ترین فرایند روحی، و سخاوت داشتن چندان اهمیتی ندارد). زیمل کاهش فردیت در معامله پول را وقتی می‌بیند که ساختارهای _مادی گسترش می‌یابدو تاثیر اقتصاد پولی تمایل به کاهش ارزش بشر به سمت پول است و بخشی از گسترش فاحشه‌گری به خاطر رشد اقتصاد پولی است و ارزش بشریت درواقع به پول تقلیل پیدا می‌کند زیرا با بدست آوردن پول به‌سرعت می‌تواند به نیازهای خود در دنیای مدرن دست پیدا کند. وقتی پول اهمیت فزاینده‌ای پیدا کند ارزیابی همه‌چیز پول می‌شود و بنابراین اگر کسی که پول دارد آدم ارزشمندی است .همه‌چیز به پول ختم می‌شود که زیمل آن را خصیصه حساب گرایی دنیای جدید می‌خواند.
