به نظرم، جواب این سوال، بستگی داره به ترکیه و عربستان.
سوال اینه:
ترکیه و عربستان خائناند یا در گذشته صرفا احمق بودند؟
منظورم از خائن، خائن به آرمان فلسطینه.
مساله اینه که اون دو کشور، تا قبل از این پشت پرده با اسرائیل رابطه داشتند.
سوال اینه که چرا؟ مساله فلسطین براشون اهمیتی نداشته یا تا قبل این جنگ، خیال میکردند دشمن حقیقی نه اسرائیل بلکه ایرانه؟
اگه دومی باشه، به احتمال زیاد محور مقاومت از این به بعد، قویتر هم میشه. چون ترکیه و عربستان تا الان متوجه شدند که اسرائیل نمیخواد اجازه بده کشور فلسطین شکل بگیره و اینکه اصلا خواهان نیل تا فراته. از طرف دیگه، ایران هم با حمایت نکردن از اسد، نشون داد دنبال راه انداختن امپراطوری شیعی نیست (با این کار، تمام تبلیغات دشمن رو خنثی کرده). اگه این باشه، به احتمال زیاد، ترکیه و عربستان هم از این به بعد به محور مقاومت اضافه میشن. در این صورت، محور مقاومت برنده جنگ به حساب میاد.
اما اگه اولی باشه، محور مقاومت به شدت ضعیف شده. در این صورت، باید محور مقاومت رو بازنده در نظر بگیریم. البته این به این معنی نیست اگه این باشه، مساله اینه که آیا محور مقاومت دیگه قادر خواهد بود مزاحمتی برای بقای اسرائیل به وجود بیاره؟
باید صبر کنیم و ببینیم چی میشه.
پ.ن: اگه اولی باشه، خامنهای باید کنار بکشه. در این صورت، بهتره که جمهوری اسلامی هر چه زودتر سقوط کنه. اگه دومی باشه، خامنهای میتونه در عرصه سیاست خارجی در مقام خودش باقی بمونه. اگرچه که در عرصه داخل ریده، ولی میتونه فرماندهی جنگ رو حفظ کنه. اما در عرصه سیاست و فرهنگ و اقتصاد داخلی، باید با خامنهای و سپاهش جنگید. چون نشون دادند اصلاحپذیر نیستند.
پ.ن 2: و دقت کنید که با توجه به خیانتهایی که امثال احمدینژاد و سعید جلیلی مرتکب شدند، ترکیه و عربستان حق داشتند ایران رو به چشم دشمن ببینند.