خوب هستید آقای ...؟
به نظرم رسید حیفه که اینها رو مکتوب نکنم:
اکثر برنامه‌های فرهنگی سپاه فقط و فقط اسراف منابع مالی و نیروی انسانیه.
دارم از اسراف حرف میزنم. اسراف گناهه.
الان که دولت ما در آستانه ورشکستگی قرار گرفته، گناه این اسراف صدبرابر میشه.
نمیدونم بودجه فعالیت‌های فرهنگی رو از کجا میارید. دولت میده یا از مردم می‌گیرید؟
اما اینکه بودجه از کجا میاد، اصلا مهم نیست.
مهم اینه که این فعالیت‌ها اسرافه.
همین یادواره شهدا رو در نظر بگیرید.
هدف از این یادواره چیه؟ زنده نگه داشتن شهدا و روحیه شهادت‌طلبی.
یادواره ابزاریه برای رسیدن به یه هدف.
اما برگزاری این یادواره بسیار هزینه‌بره و از طرف دیگه، خروجی چندانی هم نداره. فقط باعث میشه مردم عادی (مردمی که زیر بار فشار اقتصادی دارند له میشن) هر چه بیشتر از حکومت و سپاهش بابت این ولخرجی‌ها متنفر بشن.
راه درست رسیدن به اون هدف چیه؟ تبیین عقلانی مفهوم شهادت در مدارس. همین و لاغیر.
البته وقتی میگم تبیین عقلانی، به این معنی نیست که نشه از هنر استفاده کرد. بهتون گفتم که یه سری انیمه‌های ژاپنی هست که مفهوم شهادت رو به زیباترین شکل ممکن تبیین کردند.
وظیفه حکومت فقط و فقط تبیین کردن ارزش شهادت برای مردمه و نه برگزاری مراسم.
مردمی که ارزش و اهمیت شهادت در راه حق رو فهمیدند، خودشون برای بزرگداشت شهدا مراسم برگزار خواهند کرد.
همون جوری که در تاریخ ایران مردم کشور خودشون به نحو خودجوش هر سال برای حسین و یارانش مراسم برگزار می‌کردند، برای سایر شهدا هم مراسم برگزار خواهند کرد.
فقط یادواره شهدا هم نیست.
برگزاری اردوی راهیان نور هم یکی دیگه از همین موارده.
متاسفانه نمیدونم دیگه چه برنامه‌هایی دارید.
اما مطمئنم اکثرشون بسیار هزینه‌بر و بی‌فایده است و این یعنی اسراف و باز هم تاکید میکنم که اسراف گناهه.
مسئولان رده بالای سپاه باید متوجه این مسائل بشن.
باید متوجه بشن کاری که تا الان انجام دادند، اشتباه بوده.
اما کو گوش شنوا؟!!!!
