به نظر میرسه بهتره یه مدت انتشار هگل رو متوقف کنم. شاید برای یه بازه یه ماهه.
مسائل مختلفی هست که باید درباره‌اش صحبت کنم. اما باید با نظم بیان بشن. این متن تلاشیه برای نظم دادن به آینده.
اولین چیزی که باید در موردش صحبت کنم، ادعای فقاهته. دوستان مذهبی هنوز نفهمیدند من به چه پشتوانه فکری خودم رو فقیه اعلام می‌کنم و برای همین غالبشون از زبان تمسخر استفاده میکنند. باید یه سری توضیحات در مورد علومی مثل «فقه» و «اصول فقه» و «کلام» بدم. اونجا توضیح میدم چرا در کار تفقه، فقط به هگل و قرآن نیاز دارم. البته همین الانش هم در مطالب مختلف و به افراد مختلف دارم به این سوالات پاسخ میدم. اما خب میخوام همه رو در یک یا چند متن تجمیع کنم.
بعد از اون، باید برسم به این مسأله که آقای خامنه‌ای کشف حجاب رو حرام شرعی و سیاسی اعلام کردند. من خودم کسی بودم که به جناب دست‌انداز بابت تخطی از حکم امام زمانه حمله کردم. حالا یه سری از دوستان مذهبی با توجه به اینکه من میگم قانون اجبار حجاب حداکثری باطله، همین اتهام رو به خود من هم وارد میکنند. اما اشتباه فهمیدند. هر گردی، گردو نیست.
باید یه سری توضیحات در مورد ولایت مطلقه فقیه بدم و اینکه فردی که در این جایگاه قرار داره، دقیقاً چه وظایفی داره. توضیح میدم چرا در مورد حجاب، حرف زدن برخلاف حکم رهبری، خوارج‌بازی نیست.
بعد از اون توضیح میدم چرا آقای خامنه‌ای کشف حجاب رو حرام می‌بینند و اینکه اشتباهشون چیه.
فعلا فقط در همین حد بگم که ایشون در زمینه حرام شرعی اشتباه میکنند اما در زمینه حرام سیاسی، حرف‌شون از حقیقت برخورداره. امروز کشف حجاب (به معنای رعایت نکردن حجاب حداکثری، نه بی‌حیایی و بی‌عفتی) هیچ گناهی نداره، اما به لحاظ سیاسی میتونه کار اشتباهی باشه، بخصوص اگه به تفرقه داخلی دامن بزنه. اما انگیزه معترضان خیلی مهمه. معترضان اگه این کار رو فقط به قصد اعتراض به یه تبعیض قانونی انجام بدن (و نه به قصد دشمنی با اصل نظام یا همون قانون اساسی کشور و البته، اسلام) حرام سیاسی نخواهد بود.
در آخر هم به یکی از مهمترین مسائل، یعنی مقولات «عفّت» و «خانواده» می‌پردازم. میخوام توضیح بدم برای حفظ این دو مقوله چه سیاست‌هایی در پیش گرفته بشه. یه سری سیاست فرهنگی مناسب که جایگزین توسری بشه.
فعلا همین‌ها تو ذهنمه. وارد کار بشم ببینم چی پیش میاد.
