صداوسیما یه میزگرد گذاشت با هدف بررسی سیاست خارجه مصطفی پور محمدی
در این برنامه، علاوه بر مجری، اساتیدی هم به عنوان کارشناس فن در برنامه حضور داشتند.
یکی‌شون از پور محمدی در مورد ماجرای کشته‌شدن دیپلمات‌های ایرانی در مزار شریف به دست طالبان پرسید. مثل اینکه این آدم اون زمان مسئول بوده. کارنامه‌اش رو نقد کرد.
دنبال چنین چیزی بودم. این یه نمونه از یه برنامه خوبه.
اما هنوز هم ممکنه همه این‌ها یه سیرک باشه.
من تنها در یه صورت میگم سیرک نیست.
اگه صداوسیما دو تا برنامه (با مشخصاتی که من میگم) پخش کنه، در ویرگول اعلام خواهد کرد که با سیرک طرف نیستیم.
اول، یه برنامه که توش کارنامه شهرداری قالیباف به دست اساتید فن نقد بشه.
مشکلم ترافیک تهرانه.
ببینید، قالیباف به گفته خودش اون اتوبان‌ها و تونل‌ها و پل‌ها رو با پول بخش خصوصی ساخته. یعنی از مردم تهران پول گرفته و براشون سازه ساخته.
اون سازه‌ها با چه هدفی ساخته شدند؟ کاهش ترافیک و آلودگی.
شما تغییری در وضعیت ترافیک تهران می‌بینید؟
اگه بدتر نشده باشه، بهتر هم نشده.
قالیباف در دوران مسئولیت خودش، پول مردم رو حیف و میل کرده. هدف کاهش ترافیک و آسودگی مردم شهر بوده. اما هدف محقق نشده. قالیباف باید بابت جهل خودش پاسخگو باشه.
من اگه باشم همون پول رو صرف گسترش فرهنگ دوچرخه‌سواری میکنم. البته لازمه این کار همکاری دولته. این رو گفتم تا بگم قالیباف ریده. فکر نکنید ترافیک تهران راه‌حل نداره.
دوم، یه برنامه که توش جلیلی بابت مذاکرات هسته‌ای نقد بشه.
من اثبات کردم برجام یه برد شیرینه. اما این برد شیرین هزینه زیادی داشته. جلیلی یکی از اون افرادیه که هزینه این برد رو زیاد کردند. در ادامه اثباتش میکنم.
به گفته ویکی پدیا:
ببینید عبدالرضا داوری چی گفته.
در دوره‌ای که این آدم سرپرست مذاکرات بوده، تحریم‌ها افزایش یافته.
چرا؟
چرا از اول، مساله هسته‌ای به سبک ظریف حل نشد؟
اگه همون زمان که 50 تا تحریم بود، ظریف سر کار می‌اومد، می‌تونست برجام رو با هزینه کمتری تموم کنه.
اما چون ظریف با 500 تا تحریم روبرو بود، مجبور شد بیشتر امتیاز بده.
در یه برنامه صداوسیما سعید جلیلی باید به این صورت نقد بشه.
پ.ن به مخاطبان:
تاکید میکنم اگه صداوسیما این دو برنامه رو نسازه، میتونید مطمئن باشید که با سیرک طرفید.
