برید سراغ آخوندها و این جمله رو بهشون بگید.
اگه تکفیرتون کرد، می‌تونید مطمئن باشید که با یه گاو طرفید.
چرا؟
ملاصدرا از اتحاد عقل، عاقل و معقول (یا علم، عالم و معلوم) صحبت میکنه.
علم و عالِم یه چیزند.
خدا عالِم است.
عالِم علم است (یا عالم همان علمی است که از آن بهره دارد).
خدا علم است.
علم خدا است.
حالا خدا علم نابه.
ما باید علم ناب رو بشناسیم.
علم ناب علم ماقبل تجربه است.
همه چیز این علم باید بر روی یه اصل عقلانی بنا بشه.
و دیدیم که بدون ارجاع به تجربه، تنها به یه چیز می‌تونیم معتقد باشیم: عدم عدم محض یا وجود محض.
ما اگه از وجود محض تنها شروع کنیم و با تفکر در موردش تمام قوانین و مفاهیم عالم رو دربیاریم، به یقین مطلق می‌رسیم.
کسی شک داره؟
اضافه میکنم:
آگاهی یعنی علم.
فهمیدنش خیلی ساده است.
کودکی که خودآگاهی نداره، یعنی بر خوردش به عنوان یه من علم نداره.
هر آگاهی جدید وقتی پدید میاد که انسان به یه علم جدید دست پیدا میکنه.
خودِ آگاهی هم نوعی علمه.
آگاهی علم بر تمایز بین درون و بیرون خوده (لحظه تولد).
