یه استدلال عقلی دیگه برای رد حیات پس از مرگ اینه:
خدا مطلقه.
مطلق یعنی آزاد و رها از هر قیدی.
خدا از قید غیر خودش آزاده، یعنی حتی به غیر خودش فکر هم نمیکنه.
اما اگه خدا برای انسان پاداشی در نظر گرفته باشه، یعنی برای انسان اهمیتی خاص قائل شده.
همین که خیال میکنید خدا با نیت و قصد قبلی انسان رو خلق کرده، در اشتباهید.
اینجوری نیست.
خدا از هر چیزی آزاده.
خدا تنها و تنها خودشه.
خدا تنها و تنها به خودش فکر می‌کنه.
پ.ن:
خدا فی‌نفسه و لنفسه است، یعنی درون خودشه و برای خودشه: منطق عالم که مستقل از انسان هست و همه چیز رو به حرکت درمیاره.
در طبیعت تصادف هست، چون طبیعت غیر خدا است. اراده خدا از ضرورت و قطعیت برخورداره، اما طبیعت که غیر خداست، بنا به تصادف آغاز شده. آغاز طبیعت تحت اراده خدا نیست.
درسته که عالم واقع یا طبیعی با تصادف آغاز میشه، اما موجودات زنده و فاقد هوش و فاقد کلام ضرورتا پدید خواهند آمد.
