رمان چشمهایش رو وقتی شروع میکنی اینقدر میخونی تا تمومش کنی.
بیخود نیست اینقدر معروف شده . معمولا وقتی نظرسنجی میذارن و میگن بهترین کتابی که خوندی چی بوده حداقل سی درصد مردم به چشمهایش رای میدن .
کتابشو بشدت دوس داشتم . دوروزه تمومش کردم با وجود کار و مشغله های دیگه . مرتب میخوندم و کیف میکردم و حس خوبی بهش داشتم . نمیدونم چرا باهاش همذات پنداری میکردم شاید بخاطر اینکه خیلیا بهم گفتن چشمان قشنگی داری و من هم دوست داشتم کسی رو با چشمانم تحت تاثیر قرار بدم ...
وقتی عکس یک نویسنده رو می بینی که نوشته شو دوس داری بی اختیار بهش زل میزنی و با لبخند نگاهش میکنی و اگر فوت شده باشه حس میکنی که اگر باهاش حرف بزنی داره می شنوه .
من امروز عکس بزرگ علوی رو دیدم و بهش گفتم مرسی که این کتاب رو نوشتی کیف کردم دمت گرم ...
