تقریبا تمامی افراد موفق تلاش را عنصر اصلی موفقیت می دانند و به شیوه های گوناگون آن را به افرادی که می خواهند موفق شوند توصیه می کنند.
قدرت و رشد تنها از طریق تلاش و مبارزه مداوم به دست می آید. "ناپلئون هیل"
موفقیت، مجموعه‌ای از تلاش‌های کوچک است که هر روز و هر روز تکرار شده‌اند.
"روبرت کالیر (نویسنده‌ی کتاب‌های خودیاری)"
موفقیت در گرو تلاش است.
یا به اندازه بزرگی آرزوهایت تلاش کن، یا به اندازه بزرگی تلاشت آرزو کن
هرگز دست از تلاش بر ندار..
هرگز دست از باور داشتن بر ندار،
هرگز جا نزن…
روز تو هم میرسه.
اولین تصویری که بعد از خواندن جملات بالا در ذهن شما ایجاد می شود چیست ؟
دقیقا شما چه تصویری از تلاش کردن دارید؟ دونده ی که خیس عرق و نفس زنان باشدت می دود، دانش آموزی که ساعت ها خود را در اتاقش زندانی کرده و مشغول درس خواندن است یا کارمندانی گرسنه ای که تا ساعت های پایانی شب مشغول کار کردن هستند. اکثر ما تلاش کردن را معادل واژهد ی سخت کار کردن می دانیم درحالی که سخت کار کردن تنها قسمتی از تلاش کردن محسوب می شود و تلاش کردن معنایی فراتر از آن دارد.همه ی ما کسانی را دیده ایم که در طول عمر خود همیشه درحال کارکردن هستند و مشغول و سرشان شلوغ می باشد ولی درنهایت پس از گذشت این همه سال آه دربساط ندارند. در مقابل افرادی موفقی را می بینیم که با وجود موفقیت های فراوان به همه ابعاد زندگی خود رسیده اند. آیا این افراد بدون هیچ تلاش و رنج و سختی به موفقیت رسیده اند یا نحوه سخت کار کردن آنها فرق می کرده است . در اینجا باید بگویم تفاوت اساسی یک فرد تلاش گر و کسی که صرفا سخت کار می کند در ابتدا در داشتن هدف است .اگر فردی هدف داشته باشد و تنها برای رسیدن به هدفش سخت کار کند نه نمایشی برای پنهان شدن از قضاوت دیگران او یک فرد تلاش گر هست و هر روزی که تلاش می کند احساس می کند روزهایش پر مفهوم هست ، به جلو حرکت می کندو نیروی انگیزه و امیدش در او زنده است اما کسی که فقط سخت کار می کندبدون هیچ هدفی پس از مدتی دچار افسردگی می شود و احساس می کند یک قربانی یا زندانی بدون راه فرار است، به جای جلو رفتن در زندگیش درجا می زند ، روحش خسته و جسم اش فرسوده می شودو درنهایت شادی را گم کرده و نیروی امید در قلبش خاموش می شود.
اگر شما به سختی و بدون داشتن هدف تنها با صرف ساعت های زیاد کار می کند شما در حال تلاش کردن نیستید ولی اگر فردی هستید که می دانید برای چه این سختی را به جان می خرید و می توانید این زمان سخت و ملال آور به یک چیز با ارزش تبدیل کنید شما قطعا در حال تلاش کردن هستید.
آیا شما یک فرد خوشبین هستید که با جدیت تمام و هرچه بیشتر تمامی مجلات و کتاب های موفقیت را می خوانید و ایمان دارید که روزی بالاخره به هدف خود خواهید رسید اما هر از گاهی و به صورت کاملا پراکنده و هنگامی که حالتان خوب بود قدمی جدی برای اهداف خود بر می دارید و احساس می کنید که چقدر مفید بوده اید باید بگویم که شما یک فرد الکی خوش هستید و تنها دارید وقت خود را تلف می کنید. درست است که همه افراد جایی از مسیر ناامید می شوند و نیاز دارند تا فردی ، کتابی ، فیلمی به آنها انگیزه دهد و آنان پس از تماشای فیلم و اتمام کتاب برمی خیزند و مسیرشان را را ادامه می دهند .
آنچه یک فرد الکی خوش را با یک فرد تلاش گر متفاوت می کند امید او در کنار استمرار و عادتهای اوست ، اگر فردی به صورت پراکنده و امیدوار به کارش ادامه دهد در حال تلاش کردن نیست اما اگر از این امید و انگیزه جهت استمرار انجام کارها و ساخت عادت های مطلوب استفاده کند ،او دقیقا درحال تلاش کردن هست.
آیا اگر ما از دیگران کمک بگیریم یک فرد تلاش گر نیستیم ؟ همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز از مادر زاییده نشده اند دانش ، تخصص ، منابع مالی و خیلی امکانات و توانایی های ما محدود هستند و در نهایت برای پیشرفت کردند بایستی از دیگر افراد متخصص کمک بگیریم و این کمک گرفتن دقیقا خود تلاش کردن است اما آنچه که شما را از یک فرد تلاش گر با یک فرد اهمال کار که تنها وظایفش را به گردن دیگران می اندازد متمایز می کند زمان استفاده از کمک هست.
افراد تلاش گر افرادی هستند که برای خود هدف دارند و برای هدفشان سخت کار می کند و در شرایط سخت هنگامی که امیدشان را دوباره به دست آوردند در مسیر خود قرار می گیرند و از این امید جهت پیوستگی و استمرار استفاده می کنند آنان از تمامی امکانات خود استفاده می کنند و در زمان مناسب از گرفتن کمک هیچ هراسی ندارند.
