نیازهای روانی نوجوان به معنی ترجیح مطلق یک نیاز بر نیاز دیگر نیست؛بلکه تشخیص مهمترین نیازها، تعیین نقاط اشتراک نیازها و سنجش نسبت توجه به هر نیاز در هد فگذاری برنامه های سلامت است. بدون تردید هیچ نظام مراقبتی بهداشتی نه توانسته و نه میتواند همه نیازهای فرد و جامعه را با زیرمجموعه گسترده آن برآورده کند. به همین دلیل اولویت بندی نیازها ضرورت مییابد.
در جریان رشد انسان، سال های حساسی وجود دارد که تأثیر خود را در تمام مراحل زندگی بر جای می گذارد . سال های نوجوانی از این دوران های مهم است . نوجوانی دوران گذار از مرحله کودکی به بزرگسالی است و مانند همه دوران های گذار، با مشکلات و تعارض ها و بحران هایی همراه است . به علاوه امروزه تغییرات زیستی، فن آوری، اقتصادی و اجتماعی در زندگی نوجوانان روی داده که منجر به ایجاد نیازهای متفاوت مخصوص این گروه سنی شده است. از این رو دقت در بررسی و ارزیابی نیازهای سلامت گروه جمعیتی نوجوانان با توجه به طبیعت تکاملی، مشخصات ویژه و نیازهای خاصی که در این دوره زندگی وجود دارد، بسیار مهم و حائز اهمیت است.
نیازهای روانی- عاطفی از جمله بارزترین نیازهای نوجوانان است که در حال حاضر توجه دولت ها، سازمان ها و مؤسسات فرهنگی- اجتماعی را به خود جلب کرده است؛ به طوری که تلاش می کنند تا در قالب برنامه های مختلف، طیف وسیعی از این نیازها را پاسخ دهند. توفیق این سازمان ها در وهله نخست ، منوط به داشتن اطلاعات دقیق از نیازهای مخاطبان می باشد .
کشور ما با داشتن سرمایه عظیمی از نوجوانان، نیازمند برنامه ریزی های دقیق و توجه به نیازهای سلامت این گروه می باشد. زیست بوم های گوناگون و تنوع وضعیت فرهنگی – اجتماعی در کشور از یکسو و وضعیت متفاوت شاخص های سلامت نواحی مختلف، از سوی دیگر ایجاب می کند که نیازهای حوزه سلامت به صورت محلی و منطقه ای مورد ارزیابی قرار گیرند و بر آن اساس، برنامه ریزی های بهداشتی، تخصیص منابع و بودجه و اولویت های پژوهشی منطقه ای تعیین گردند.
در کوچینگ نوجوانان برنامه ریزی صحیح برای ارتقای سلامت با ارزیابی نیازهای فردی و اجتماعی نوجوان آغاز می گردد . نیازسنجی در حقیقت سنگ زیرین برنامه های ارتقای سلامت است و هر قدر این سنگ زیرین بنیانی تر و مستحکم تر باشد، بنای روی آن محکم تر و آسیب ناپذیرتر خواهد بود. مربی نوجوان با استفاده از نیازسنجی به عنوان روشی برای تشخیص نیازهای حوزه سلامت و همچنین ارایه پیشنهاد، برای اقداماتی که بتوانند چنین نیازهایی را در نوجوان مرتفع سازند برنامه تسهیل گری را طراحی می کند.
نیازسنجی، در سه مرحله به انجام می رسد :
خانواده ها نیازهای جسمانی فرزندان را مهم تر از نیازهای روانی نوجوان قلمداد می کنند و اهتمام بیشتری در رفع آن ها می کنند؛ این در حالی است که نوجوانان به واسطه تغییرات روانی، عاطفی و ارزشی متأثر از این دوران، نیازهای روانی خود را مهم تر می دانند. لذا در روند کوچینگ نوجوان به نظر میرسد که توجه همه جانبه به ابعاد گوناگون نیازهای سلامت نوجوانان باید مورد توجه قرار گیرد تا ضمن پرهیز از غفلت از تأمین نیازهای ضروری نوجوانان ،نیازهای احساس شده نیز به فراموشی سپرده نشوند.
همچنین بخوانید آشنایی با تعارض والدین – نوجوان
