مشکلات نوجوان با والدین مطلقه ميتواند نتايج زيان باري براي كاركرد جامعه پذيري آن ها ايجاد كند. در اين ميان، تعارضات و تنش های بین والدين به عنوان يك عامل برجسته در رشد عاطفي و جامعه پذيري فرزندان مطرح ميگردد. خصوصاً برداشت و نگرش فرزندان از اين تعارضات ميتواند مبناي الگوگيري آنها براي رفتارهاي آتي در دوران بزرگسالي و تشكيل خانواده گردد. همچنين اين برداشت و نگرش بر وضعيت كنوني فرزندان نيز اثر گذاشته و سلامت جسماني و رواني آنان را به خطر مي اندازد. بنابراين، ادراك نوجوانان از تعارضات زناشويي والدين و ارتباط آن با سلامت روحی روانی نوجوان از اهميت ويژه اي برخوردار است.
نقش اساسي والدين در شكل دادن به زندگي نوجوانان تأكيد ميكند. در خانواده هايي كه ساختارشان به نحوي با مشكل روبرو شده است مانند اینکه تنها يكي از والدين با فرزندان زندگي ميكند، و يا دچارتعارضات و درگيريها هستند، ثبات خانواده براي فراهم ساختن حمايت و كنترل فرزندان سست ميشود. رويدادهاي عاطفي ناراحت كننده از قبيل مرگ يكي از والدين و يا طلاق، ميتواند بر فرزندان تأثيرات مهمي داشته باشد. براي مثال مرگ و يا طلاق ميتواند مسئوليتهاي مضاعفي بر دوش هر يك از والدين بگذارد. خود اين امر بر احساس تندرستي هر يك از زوجين نيز تأثيرات منفي دارد. وضعيتهاي ذكر شده ميتواند به ناهماهنگي والديني، نظارت كمتر بر فرزندان، استبداد والديني و موارد مشابهي منجر گردد كه همگي سلامت نوجوان را به خطر مي اندازد.
همچنین خانواده اولين پايگاه يادگيري نوجوان است. خانواده موظف است به فرزندان بياموزد چگونه تا بزرگسالي در جامعه زندگي كنند. نوجوانانی كه بدون يكي از والدين زندگي ميكنند و يا در خانواده هايي هستند كه در آنها تعارضات و نزاعهاي آشكار و نهان زياد است، مدلهاي رفتاري را به درستي فرا نميگيرند. خانواده، به عنوان يكي از عوامل جامعه پذيري، سازماني اجتماعي است كه در جهت يكپارچه كردن اعضاي خود با جامعه وسيعتر گام برميدارد.
تعارضات خانوادگي كه خود موجب تخريب يكپارچگي بين اعضاي خانواده ميشود، از يك سو موجب كاهش سلامت روان والدين ميگردد و از سوي ديگر موجب دوري هر چه بيشتر فرزندان از خانواده و والدين مي شود كه خود نشان دهنده ي كاهش سلامت روان آنهاست. بنابراین در کوچینگ نوجوانان با ایجاد يكپارچگي اجتماعي در خانواده منجر به دلبستگي نوجوان به گروه و اعضاي آن ميگردد كه خود اين امر به افزايش سلامت روان نوجوان كمك ميكند.
مربی نوجوان تعارضات داراي ابعاد مختلف شامل خشونت فيزيكي، تهديد، خشم زباني، خشم غير زباني و كناره گيري را با مشارکت نوجوان شناسایی می کند و با تاکید بر ادراك نوجوان از تعارضات زناشويي والدين خود برای پیدا کردن رفتارهای خودمدیریتی نوجوان برنامه تسهیل گری مناسب را طراحی می کند.
کوچ نوجوان به دنبال شناسایی برخوردي است كه والدين در مقابل ديگران با فرزندانشان دارند و بخش دوم برخوردي است كه در خانه با فرزندانشان دارند.
همچنین بخوانید چهارچوب لایف استایل نوجوان
اصل مهم برای کاهش مشکلات نوجوان با والدین مطلقه سلامت روان او با دارا بودن قابليت و توانايي نوجوان در تغيير و اصلاح محيط خويش و حل مناسب و منطقي تعارضهاي هيجاني و تمايلاتش اطلاق ميگردد. سلامت روان با شاخصهاي افسردگي، اضطراب و استرس سنجيده ميشود.
از دیگر راهکارهای مربیگری نوجوان توجه به ميزان حضور والدين در طول روز در خانه است. ميزان حضور والدين در خانه به عنوان يكي از شاخصهاي دلبستگي به خانواده ميتواند از يكسو به گرماي روابط والدين با يكديگر و با فرزندان و در نتيجه كاستن انزواي اجتماعي فرزندان بيانجامد.