کاهش اضطراب نوجوان از دغدغه های والدین می باشد.اضطراب که واکنشي طبيعي به موقعيت بحران است تا حدی طبیعی و بیشتر از آن نیاز به درمان دارد.ترس نوجوان از احساسات طردشدگي، تغييرات در شرايط زندگي، خجالت، گناه، نگراني در رابطه با ارتباطات اجتماعی و ترس ماندگار از مشكلات ناشناخته بعدي، اعتماد به نفس پایین از اضطراب نشات ميگيرد، كه در آيند هاي نزديك در كمين نشسته است.
اضطراب نوجوان در اين سنين عواقب متعددي را به دنبال دارد از جمله اينكه موجب بروز افسردگي و بيماريهاي جسمي گوناگون ميشود. گرچه حدي از اضطراب را ميتوان به منزله پاسخ سازشي بهنجار به حساب آورد، اما وقتي شدت میابد و با وضعيت تناسب ندارد نوعي اختلال باليني به شمار ميرود و ميتواند عملكرد فرد را مختل نمايد. ممکن است نوجوان را از يك زندگي سالم و شكوفا باز ميدارد كه به جاي ميل به رشد و تعالي و پويايي شخصيت، ناگزير ميل به بيماري و عدم سلامت خواهد داشت . ناگفته پيداست چنين شخصيتي چه عوارض سوئي بر خانواده و جامعه خواهد گذاشت و چه ميزان سلامت رواني جامعه را به خطر خواهد انداخت. بنابراين لزوم و اقدام مداخله روش کوچینگ براي مقابله با اين اختلال هر چه بيشتر احساس ميشود.
کاهش اضطراب نوجوان با يکي از شيوه هاي درمانگری که در چند دهه ي اخير مورد توجه پژوهشگران قلمرو اضطراب قرار گرفته رويکرد کوچینگ نوجوانان است. مفهوم خودمتمايزسازي همانطور که در روند مربی نوجوان بیان می شود، غالبا در ادبیات خانواده درمانی بد تعبیر شده و با استقلال یا فردیت یکسان تلقی میگردد. هر چند در ابعادی، مشابه آن است اما فردیت-جدایی برابر با خود متمایزسازی نیست. از نظر کوچینگ، خود متمایزسازی توانایی کاهش واکنش عاطفی به افراد مهم است تا فرد افکار خود و عقایدش را بدون توجه به فشار اجتماعی بیان کند. مربی نوجوان خود متمایزسازی را مفهومی میداند که به منظور توصیف الگوهای تعاملی خانواده مورد استفاده قرار گرفته است تا فاصله اعضای خانواده را تنظیم کند و با توجه به سن، تعادلی مناسب بین فردیت و صمیمیت برقرار سازد.
همچنین بخوانید کوچینگ و دوران بلوغ
خودمتمایزسازی شامل دو بعد درون رواني و بین فردي مي شود. بعد درون رواني خودمتمايزسازي عبارت از ميزان توانايي فرد براي تفكر واقع بينانه راجع به موضوعات سرشار از عاطفه در خانواده است. و موجب رشد الگوهاي خود انعكاسي به منظور شناخت خودمان “چه كسي هستيم” “چه كسي نيستيم”و “زندگي چيست”مي شود.
بعد بین فردي خودمتمايزسازي يعني توانايي به دست آوردن كنترل عاطفي و در عين حال، ماندن در جو عاطفي شديد خانواده است.
فرايند خودمتمايزسازي نياز به آموزش تفكر دارد تا فرد مستقل از فشار گروه فكر كند. در روش کوچینگ نوجوانان به خوبي توانسته است با آموزش چگونگي جداسازي افکار از احساسات خود و ديگران، اضطراب افراد را کاهش دهد. از آنجا كه هدف خودمتمايزسازي، با افزايش ميزان سازگاري فرد به تغييرات زندگي و در نتيجه كاهش اضطراب مي باشد.
اين عبارات را با استعاره اي زيبا از كشتي مفهوم ميبخشد” شما نميتوانيد سرعت بادها را تغيير دهيد، اما ميتوانيد موجب تغيير جهت وزش باد شويد”به طور کلي در صورت مواجه شدن با مشكل اضطراب ، آموزش خودمتمايزسازي درمان مناسبي محسوب ميشود چرا كه هدف درمان آن، افزايش ميزان سازگاري فرد به تغييرات زندگي و در نتيجه كاهش اضطراب نوجوان مي باشد.
