مهربانی نمودن چه زیباست، و چه خوبند انسانهایی که برای اندوه و گرفتاری دیگران بی تاب می شوند و برایشان دعا می کنند. دعای بی منت و بی ریا خدا هم این کار زیبای آنان را بدون پاداش نمی گذارد. هم دعایشان را برای دیگران مستجاب می نماید و هم برای خودشان. خدا کریم است یعنی همین. . .
این را امام جعفرصادق(ع) فرمودند: «مَن قَدَّمَ اَربعینَ رَجُلاً مِن اخوانِهِ فَدَعا لَهُم ثُمَّ دَعا لِنَفسِهِ اُسُتجیبَ لَهُ فیهِم وَ فی نَفسِهِ»[1]
کسی که پیش از خود برای چهل نفر برادر مؤمن دعا کند دعای او هم درباره آنان و هم برای خودش مستجاب می گردد.
علاوه بر این، ناگواری های زندگی را هم از آنها دور می کند و رزق و روزی مادی و معنوی آنها را زیاد می کند.
این مطلب را هم امام صادق (ع) فرمودند: «إنّ دُعاءَ المُؤمِنِ لِأَخیهِ بِظَهْر الغَیبِ مُستَجابٌ وَ یدِرُّ الرِّزقَ وَ یدفَعُ المَکروهَ»[2]
دعای مؤمن در حق برادر دینی غایب خود مستجاب می شود و باعث زیاد شدن روزی و دفع ناگواری ها خواهد بود.
از پدر بزرگوارشان امام باقر(ع) هم نقل است که: «أَسْرَعُ الدُّعَاءِ نُجْحاً لِلْإِجَابَةِ دُعَاءُ الْأَخِ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیبِ»[3]
سریع ترین دعایی که موفق به اجابت می شود، دعا برای برادر مؤمن در غیاب او است.
پی نوشت ها:
[1]. خصال، ج ٢، ص ١١٠
[2]. وسائل، ج ٤، ص ١١٤٧
[3]. بحار الأنوار: ج 93 ص 387 ح 19
برگرفته از سایت حوزه
