امام صادق (علیه السلام)
عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْمِنْقَرِيِّ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: وَجَدْتُ عِلْمَ اَلنَّاسِ كُلَّهُ فِي أَرْبَعٍ أَوَّلُهَا أَنْ تَعْرِفَ رَبَّكَ وَ اَلثَّانِي أَنْ تَعْرِفَ مَا صَنَعَ بِكَ وَ اَلثَّالِثُ أَنْ تَعْرِفَ مَا أَرَادَ مِنْكَ وَ اَلرَّابِعُ أَنْ تَعْرِفَ مَا يُخْرِجُكَ مِنْ دِينِكَ .
11-امام صادق عليه السّلام مىفرمود:همه دانشهاى مردم را در چهار چيز يافتم:
الف-پروردگارت را بشناسى(از طريق فطرت و نظم آفرينش)
ب-بدانى با تو چه كرده.(در خلقت و دادن نعمت عقل و ارسال پيامبران)
ج-بدانى از تو چه خواسته.(فرمانبردارى از خداوند و پيروى از پيامبر)
د-بدانى چه چيز تو را از دينت بيرون مىبرد.(گناهان و سرپيچى از دستورات پيامبر)
الکافي , جلد۱ , صفحه۵۰