پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از برترين صدقه ـ فرمود :
أن تَصَدَّقَ و أنتَ صَحيحٌ شَحيحٌ، تَأمُلُ البَقاءَ و تَخافُ الفَقرَ، و لا تُمهِلْ حتّى إذا بَلَغَتِ الحُلقومَ قُلتَ : لِفُلانٍ كذا و لفُلانٍ كذا، ألاَ و قَد كانَ لِفُلانٍ .
اين كه وقتى سالم و تنگ چشم هستى، [ يعنى ] به زندگى اميدوارى و مى ترسى به فقر دچار شوى ، صدقه بدهى و نگذارى تا وقتى كه جانت به لب رسيد ( در آستانه مرگ قرار گرفتى) بگويى : اين قدر، مال فلان باشد و آن قدر، مال بهمان . چون در آن هنگام [خواهى نخواهى ]مال ديگرى خواهد بود .
( بحار الأنوار : ۹۶/۱۷۸/۱۳ )
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از برترين صدقه ـ فرمود :
جُهدٌ مِن مُقِلٍّ إلى فَقيرٍ في سِرٍّ .
آن چه شخص تنگ دست در توان دارد و در نهان به نيازمندى مى دهد .
( بحار الأنوار : ۷۷/۷۰/۱ )
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أفضَلُ الناسِ رَجُلٌ يُعطِي جُهدَهُ .
برترين مردم كسى است كه هر چه در توان دارد عطا مى كند .
( كنز العمّال : ۱۶۰۸۴ )
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
أفضَلُ الصَّدَقةِ سِرٌّ إلى فَقيرٍ و جُهدٌ مِن مُقِلٍّ .
برترين صدقه ، صدقه نهانى دادن به فقير است و ايثار تنگ دست .
( كنز العمّال : ۱۶۲۵۰ )
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
إنَّ أفضَلَ الصَّدَقةِ صَدَقةُ اللِّسانِ، تَحقُنُ بهِ الدِّماءَ، و تَدفَعُ بهِ الكَريهَةَ، و تَجُرُّ المَنفَعةَ إلى أخيكَ المُسلِمِ .
برترين صدقه ، صدقه زبان است كه با آن از ريختن خونها جلوگيرى كنى و پيشامد ناخوشايند را دفع كنى و به برادر مسلمانت سودى برسانى .
( قصص الأنبياء : ۱۸۸/۲۳۵ )
