چقدر امامزاده هستم؟!
خطای خودم را به هزار دلیل شرعی، عقلی، عرفی، فلسفی، توجیح می کنم.
خودم را پاک و مقدس ترین فرد روی کره ی خاکی که هیج، بلکه در کهشکان ها می دانم.
خودم را جای خدای مهربان قرار می دهم و به کارهای خدای مهربان عیب و ایراد می گیرم
خودم را باهوش ترین و زیرک ترین می دانم
خودم را ......
غافل از اینکه نطفه ای بیش نبوده ام و جیفه ای بیش نخواهم شد.
با این حالا
چونکه خدای مهربان من را آفریده تا بهترین ها را به من بدهد. پس با امید به خدای توانا و مهربان و نیز تلاش و کوشش سعی می کنم بهترین باشم تا از تمام ظرفیت های الهی که خدای مهربان و توانا به من داده است استفاده کنم.
امیدم را به خدا سپردم و تلاشم را می کنم تا وظیفه ی زمان حال خویش را بتوانم به خوبی انجام دهم.
و یقین دارم که خدای مهربان کسانی را که اهل تفکر، تلاش، امید، همت، توکل، .... هستند دوست دارد و از آن ها حمایت می کند .
