رسانه قلم
رسانه قلم
خواندن ۲ دقیقه·۲ سال پیش

جنگی که در میدان نیست!

یادداشتی از محمد قطرانی



(1) ماه‌­ها گذشته است از زمانی که مالک به دم خیمه­‌اش رسیده بود. در میدان عمل این علی (ع) بود که پیروز معرکه شد؛ اما حیله‌­ای شیطانی او را از شکست قطعی رهانید. قرآن­‌های به سرنیزه او را کشته‌شدن قطعی نجات داد و حال فریبی دیگر در چنته دارد.

(2) بسر که خونریزی معروف بود، را فرا می‌­خواند که وقت نیرنگی دیگر است! دستور معاویه به بسر بن ارطاة که در خباثت چیزی کم ندارد، این است: «ماموریت تو این است که به همراه سه هزار نفر سپاهی به مدینه بروی! در راه كه مى‌‏روى مردم را از خانه‏ هايشان بران و به هر جا كه رسى وحشت برپا كن و به هر كس كه رسى اگر در اطاعت ما نبود اموالش تاراج كن. وقتى كه به مدينه درآمدى چنان بنماى كه آهنگ كشتارشان دارى و اعلام كن كه هيچ يك از مردم شهر در نزد تو بى‌‏گناه نيستند و عذر كس نمى‏‌پذيرى تا يقين كنند كه آن‌ها را خواهى كشت. پس دست از ايشان بردار و از مدينه رهسپار مكه شو. در مكه متعرض كس مشو ولى مردم ميان مكه و مدينه را سخت بترسان و به هر سو آواره ساز. و همچنان مى‌‏روی تا به صنعاء و جند رسى.»

(3) بسر وارد ماموریت می‌­شود. او قرار نیست مانند عمروعاص که مصر را اشغال کرد، سرزمینی را فتح کند. ماموریت بُسر این است که در سرتاسر سرزمین‌­های حکومت علی(ع) وحشت بپا کند. هواداران دو آتشه علی(ع) باید بدانند که راهی به فتح و پیروزی ندارند و دیگر مردم هم باید بدانند که پایان کار علی(ع) چیزی جز شکست نیست! بُسری که در میدان مانند عمروعاص عورت­نمایی­‌اش او را نجات داده بود، حال کارزاری دگر را اداره می­‌کند. به مدینه که می‌­رود، حاکم علی(ع) پا به فرار می‌­گذارد و وحشت همه جا را فرا می‌­گیرد. هرکسی که نشانی از علی(ع) دارد یا باید کتمان کند و یا از دم تیغ بگذرد! بُسر به سرعت از مدینه به سمت مکه می رود و کارناوال وحشت را آنجا به راه می­‌اندازد. حاکم علی(ع) از مکه می‌­گریزد، یمن و جَند هم سرنوشتی این­چنین دارند. بُسر میدان را تغییر نمی­دهد اما ذهن هواداران علی(ع) را ....

(4) ذهن هواداران انقلاب باید تغییر کند؛ باید بترسند، رعب همه جا را فراگیرد؛ باید دل­ها خالی شود و وحشتزده به کنج خلوت‌­هایشان بروند. خواص بترسند موضع بگیرند، طلبه بترسد ملبس بیرون بیاید، چادری بترسد گام به بیرون از خانه نهد و .... داستان­­های بُسرگونه دو راه حل دارد:
ما بدانیم که بیش از این که در میدان همه جانبه در نبرد باشیم در برساخت‌­های ذهنی مشغول مبارزه‌­ایم و طبعا نترسیم که حجم وحشت بیش از میدانی بودن، روانی است. … إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكيل‏
مسئول هم باید بداند، بُسرهای شناخته شده را باید کوبنده سرجایشان نشاند و مانور بیم­‌افکنی­‌اش را پایان داد و الا تمام سرزمین را درگیر بازی وحشت می­‌کنند.

شما روایت کنید

#انقلاب_ادامه_دارد

@ghalam_meshkat

میدانتاریخرعبجنگیادداشت
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید