مدیریت ساختمان بیمه البرز طی سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۴۰۱ حاصل تلاش گروهی از مهندسان باتجربه و متخصص بود؛ تیمی که با کار شبانهروزی و برنامهریزی دقیق توانست این بخش را به یکی از نقاط قوت شرکت تبدیل کند. در آن سالها، مدیریت ساختمان نه تنها در زمینه نگهداری و توسعه زیرساختها موفق عمل کرد، بلکه با ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر تعهد، تخصص و انتقال تجربه، به الگویی برای سایر بخشها تبدیل شد.با کمال تأسف، در سالهای اخیر روندی متفاوت بر این مدیریت حاکم شده است. تغییرات مدیریتی باعث کنار گذاشته شدن بسیاری از نیروهای باسابقه و متخصص شده و جای آنها را گروهی از نیروهای تازهفارغالتحصیل و بدون تجربه کاری گرفتهاند. هرچند حضور جوانان در سازمان امری مثبت و ضروری است، اما سپردن مدیریت پروژههای حساس و زیربنایی به افرادی بدون تجربه، بدون بهرهگیری از دانش نیروهای کارکشته، ریسک جدی برای کارآمدی و امنیت پروژهها ایجاد میکند.این تغییرات پیامدهای آشکاری داشته است:بیتوجهی به ارزش سالها خدمت و تجربه نیروهای قدیمی، که باعث کاهش انگیزه و ایجاد بیاعتمادی در میان کارکنان شده است.افزایش ریسک خطاهای مدیریتی در پروژههای عمرانی و زیرساختی، که میتواند هزینههای مالی و اعتباری سنگینی برای سازمان در پی داشته باشد.ایجاد تناقض میان شعارهای شرکت مبنی بر «اعتماد، حمایت و صداقت» با آنچه در عمل در درون سازمان رخ میدهد.واقعیت آن است که اعتماد بیرونی تنها زمانی پایدار خواهد بود که بر پایه اعتماد درونی و حفظ شأن نیروی انسانی بنا شود. سازمانهای موفق نشان دادهاند که پیشرفت پایدار تنها زمانی محقق میشود که تجربه و تخصص نسلهای پیشین با انگیزه و انرژی نسلهای جدید ترکیب شود. غفلت از این اصل ساده، به معنای تضعیف سرمایههای انسانی و تهدید آینده سازمان است.به نظر میرسد بیمه البرز بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازنگری در روند مدیریت ساختمان و بهرهگیری بهینه از سرمایه انسانی خود است. احترام به کارکنان باسابقه و حفظ تجربه آنان، ضرورتی است برای سلامت سازمان و صیانت از اعتبار یک برند ملی.
