چندین عامل باعث شده ک این پروژه ها پیشرفت نکنند مثال
1- مشکلات مالی و اقتصادی دولت و مردم :
این مشکلات شامل هزینه های بالای ساخت و ساز و بالا رفتن قیمت های متریال و و دستگاه ها و دسترسی مردم به وام ها های ارزان قسمت و مردم و اقشار مک درآمد نتوتنند به این پروژه ها بپیوندن.
2_عدم مشارکت جامعه :
اغلب در این پروژهها، جامعه محلی در مراحل تصمیمگیری و برنامهریزی دخیل نمیشود که این امر منجر به بیاعتمادی و کاهش مشارکت مردم میشود.
مثال: در برخی پروژهها در هند، عدم مشورت با ساکنان محلی باعث نارضایتی عمومی و کاهش تمایل به مشارکت مردم در پروژهها شده است.
3_مشکلات قانونی و سیاستگذاری:
این مشکلات شامل نبود قوانین شفاف و جامع در کشور ها ومشکلات فرآیندهای اداری و مشکلات مالکیت زمین و تغییراتدر سیاستها کشور ها از جمله این مشکلات میباشد.
این ها از جمله مشکلاتی هستند ک باعث مانع پیشرفت پروژه ها میشوند
مثال، در برزیل، تغییر قوانین مالیاتی و افزایش تعرفهها در میانه پروژهها، هزینهها را به طور غیرمنتظرهای افزایش داد ومشکلاتی را در پیشرفت پروژه به وجود آورد.
برای رفع مشکلات قانونی و سیاستگذاری دولتها باید چارچوبهای قانونی روشن و پایدار ایجاد کنند و فرآیندهای اداری را ساده کنند. همچنین، هماهنگی بیشتر بین بخشهای مختلف دولتی و ارائه مشوقهایی مانند معافیتهای مالیاتی یا تأمین یارانه به سرمایهگذاران خصوصی ضروری است. ثبات در سیاستها و تأمین حمایت قانونی، اعتماد سرمایهگذاران را افزایش داده و روند اجرای پروژهها را تسریع میکند.
4-کمبود زمین مناسب برای پروژه :
رقابت برای زمینهای شهری باعث شده ک تقاضا برای زمین ها در شهر های پرجمعیت و بزرگ بیشتر شود و همین دلیل باعث گران تر شدن زمین ها شود.این امر پروژهها را از نظر مالی غیراقتصادی میکند.
کیفیت پایین زمینها: بسیاری از زمینهای موجود در حومه شهرها برای ساختوساز مناسب نیستند؛ مثلاً ممکن است در مناطق سیلخیز یا دارای خاک نامناسب برای بنا قرار داشته باشند. ک همین امر باعث مشکلات کبود زمین برای دولت ها در ساخت مسککن ها میشود.
فقدان زیرساختها: حتی اگر زمین در دسترس باشد، عدم وجود زیرساختهای پایه مانند آب، برق، و جاده، آن زمین را برای پروژههای مسکن نامناسب میکند. ودولت ها به مشکل میخورند.
مالکیت پراکنده زمینها: در بسیاری از کشورها، زمینهای مناسب توسط افراد یا سازمانهای متعدد تملک میشوند، و تجمیع این زمینها برای پروژههای بزرگ دشوار است.
کشورهایی که با این مشکل روبرو هستند
هند: با رشد سریع جمعیت، رقابت برای زمینهای شهری در شهرهای بزرگ مانند بمبئی و دهلی به شدت افزایش یافته است.
کنیا: در نایروبی، زمینهای شهری به دلیل افزایش تقاضا بسیار گران هستند و حومهها فاقد زیرساخت کافیاند.
ایالات متحده: در شهرهایی مانند لسآنجلس و نیویورک، کمبود زمین و قوانین سختگیرانه منطقهبندی، پروژههای مسکن مقرونبهصرفه را به چالش کشیده است.
برزیل: در مناطق شهری بزرگ مانند سائوپائولو، هزینههای بالای زمین باعث شده تا دولت به سمت استفاده از زمینهای عمومی یا توسعه مناطق حاشیهای برود.
چین: در شهرهای بزرگ مانند شانگهای، زمینهای شهری کمیاب است و دولت مجبور به استفاده از زمینهای حومه و ایجاد شهرکهای جدید شده است.
5-فساد و مدیریت ضعیف در کشور های مختلف ...
یکی از موانع اصلی در موفقیت پروژههای مسکن مشارکتی است که اغلب باعث هدررفت منابع، افزایش هزینهها و تأخیر در تکمیل پروژهها میشود. این مسئله به اشکال مختلفی ظاهر میشود.
هند: فساد در تخصیص زمین و تأخیرهای طولانیمدت در پروژههای مسکن اجتماعی، به ویژه در شهرهای بزرگ مانند بمبئی و کلکته، بسیار دیده شده است.
کنیا: فساد در سازمانهای دولتی باعث شده است که بسیاری از پروژههای مسکن مقرونبهصرفه در نایروبی به شکست منجر شوند.
نیجریه: فساد گسترده و سوءمدیریت در برنامههای مسکن دولتی منجر به تخریب اعتماد عمومی و افزایش مشکلات اجتماعی شده است.
برزیل: در پروژههایی مانند "Minha Casa Minha Vida" مواردی از فساد مالی و سوءاستفاده از منابع گزارش شده است.
ایران:
اختلاس و انحراف منابع: برخی از منابع مالی که برای اجرای این پروژهها در نظر گرفته شده بودند، بهصورت نادرست مصرف شدند یا به پروژههای غیرمرتبط اختصاص یافتند. این موضوع منجر به کمبود بودجه برای تکمیل پروژهها در ایران شده است.
عدم شفافیت در نظارت: نبود شفافیت در قراردادها و گزارشدهی ، زمینه سوءاستفاده را فراهم کرده است. بسیاری از پروژهها بدون بررسی دقیق نظارت، متوقف یا با کیفیت پایین اجرا شدهاند.
تأخیرهای طولانی: مشکلات مدیریتی، ضعف برنامهریزی و تخصیص نادرست منابع، باعث تأخیرهای چندساله در تحویل واحدها شده است.
فشار مضاعف به متقاضیان مسکن ملی :گرفتن مبلغ اضافی از متقاضیان نهضت ملی مسکن فشار مضاعفی به متقاضیان وارد می کند همچنین گرفتن مبلغ ماهیانه از متقاضیان باعث شده تا بسیاری از مردم از طرح نهضت ملی مسکن انصراف دهند چراکه قبلا به صورت دوره ای و چندماه یکبار مبالغ دریافت می شد و خانواده ها می توانستند برای اقساط برنامه ریزی کرده یا قرض کنند اما با تغییر شیوه پرداخت به ماهیانه بسیاری از متقاضیان توان پرداخت این مبالغ را ندارند.