ما انسان ها همیشه غرق در افکارمون میشیم و به چیزایی که نداریم فکرمیکنم و همش ناله میکنیم اما به چیزایی که داریم توجه ای نمی کنیم و از خدا میخوایم با اینکه برای چیزی تلاش نکردیم ولی اونو به یه آسونی بدست بیاریم و از چیزایی که به ما بخشیده تشکر نمی کنیم اصلا انگار به چشم نمیان اما وقتی همون چیزی که به چشم ما نمیاد رو ازمون میگیره حسرت روزهایی که داشتیم رو بهش اهمیت نمی دادیم بیشتر ما رو آزار میده خلاصه اینکه همش بخاطر نداشته ناله نکنیم و به داشته هامون افتخار کنیم و اگه هم تلاش کنیم به نداشته هامون هم یه روزی می‌رسیم.
