در نوشته قبلی اشاره کردم که انسان یک ماشین معنی ساز است، اینکه پدیده های پیرامونمان به خودی خود ارزش گذاری نمی شوند این ما هستیم که به انها معنا می دهیم،پیرو این مفهوم تکنیکی هست در روانشناسی با عنوانReframingیا "تغییر قاب" در توضیح این تکنیک بگویم معنایی که ما به چیزها می دهیم با احساسات ما مرتبط هستند وقتی اتفاقی برایمان می افتد هر معنی که ما به آن بدهیم(اعم از خوب یا بد) به دنبال آناحساسی در ما تولید می شود که بعد آن منتج به رفتاری می شود و قاعدتا این رفتار ما نیز تبعاتی به دنبال دارد، طی این فرایند که توضیح داده شد اگر ما بتوانیم تغییری در معنای یک پدیده یا رخداد ایجاد کنیم به دنبال آن احساسات ما نیز تغییر می کند و در نهایت رفتار ما هم و تبعات ناشی از آن نیز تغییر خواهد کرد، این تکنیک را با یک مثال توضیح می دهم، فرض کنید مادری از فرزند خود شکایت می کند و از این بابت نگران است، می گوید بچه شیطونی دارد حال شما می خواهید با تغغیر قاب دادن به این کلام یا معنی و تعبیر و تفسیر مادر از فرزندش، احساس مادر را تغییر دهید.
چیزی شبیه به این می گوید " شما می دانید که بچه هایی که جنب و جوش زیادی دارند نشان از سلامت روان وی هست و از هوش بالایی برخوردارند، آیا شما یک بچه باهوش را ترجیح می دهید یا یک بچه منزوی و افسرده را؟" اینگونه می توانید با یک تغییر برداشت یا معنی، احساس نگرانی مادر را با یک حس بهتر جایگزین کنید.
پس ما وقتی بتوانیم معنای یک چیز یا اتفاق را کنترل کنیم می شود از این ابزار, برای رشد شخصی و پیشرفت خود بهره ببریم و در مواجه با مشکلات زندگی به جای آنکه در آن بمانیم حرکت رو به جلو داشته باشیم این تکنیک به شیوه ای روش حل مسئله است در برابر مشکلاتمان.
