قاعده DAF یکی از قوانین اینکوترمز می‌باشد. این قاعده یکی از رایج ترین و پرکاربرد ترین اصطلاحات در تجارت بین الملل می‌باشد و در قراردادهای تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاح می‌تواند زمانی مورد استفاده قرار گیرد که کالا توسط حمل و نقل ریلی و حمل و نقل جاده ای حمل می‌شود. فروشنده جهت حمل و نقل به محل تحویل نامی در مرز پرداخت می‌کند. مشتری، کالا را ترخیص می‌کند و جهت حمل و نقل از مرز به کارخانه خویش، هزینه ای پرداخت می‌کند. گذر از خطر در مرز رخ می‌دهد.
اصطلاح قاعده DAF ممکن است بدون توجه به شیوه حمل و نقل، بکار برده شود.
واژه DAF یا همان تحویل کالا در مرز، به این معناست که فروشنده تحویل کالا را زمانی به انجام می‌دهد که کالا را بعد از ترخیص جهت صدور، و نه برای ورود، بر روی وسیله نقلیه حامل کالا (وسیله نقلیه ای که کالا توسط آن آورده شده است)، به صورت تخلیه نشده، در نقطه و محل مشخص شده در مرز (اما قبل از مرز گمرکی کشور مجاور) در اختیار خریدار قرار دهد.
از این رو بسیار مهم است که نام مرز موردنظر همراه با نام نقطه و محل مدنظر به صورت واضح معین شود.
برای آشنایی بیشتر با اینکوترمز چیست، کلیک کنید.
درصورتی که طرفین تمایل داشته باشند که فروشنده مسئولیت تخلیه کالا از وسیله حامل کالاها را متقبل شود و همچنین ریسک ها، خطرات و مخارج تخلیه را برعهده داشته باشد، این موضوع بایستی با به صورت واضح و صریح در قرارداد درج شود.
مورد دیگر هم اینکه اصطلاح DAF می‌تواند برای انواع روش های حمل و نقل و زمانی که کالا در مرز زمینی تحویل داده می‌شود، مورد استفاده قرار گیرد.
وقتی که تحویل کالا در بندر کشور مقصد، بر روی اسکله یا بارانداز و یا بر روی عرشه کشتی انجام می‌شود، بایستی از اصطلاحات «تحویل کالا روی عرشه کشتی در بندر مقصد (DES)» و «تحویل کالا روی اسکله در بندر مقصد (DEQ)» استفاده نمود.
