در بارنامه شخص ثالث، گیرنده فردی بغیر از ذی نفع می‌باشد. از این رو شخص ثالث برای خریدار ناشناخته می‌باشد و معمولاً بانک ها از قبول کردن چنین بارنامه ای ممانعت می‌کنند. برخی مواقع در تجارت بین الملل اتفاق می‌افتد که، فروشنده به تنهایی نمی‌تواند تمامی کالاهای تعهد شده مرتبط به صادرات را تهیه کند و از این رو تهیه برخی از کالاهای خویش را به عاملین حمل و نقل و یا فروشنده دیگری واگذار می‌کند. در اینجور موارد، بارنامه شخص ثالث استفاده می‌شود.
بارنامه شخص ثالث را می‌توان چنین تعریف نمود که در آن فرستنده و یا حمل کننده کالا، شخص یا موسسه ای بجز ذی نفع اعتبار اسنادی می‌باشد. ازآنجایی که معمولاً خریدار با شخص ثالث آشنایی ندارد، احتمال به وجود آمدن خطرات و یا خسارات از این بابت را می‌دهد، چرا که ممکن است خریدار از پذیرش بارنامه شخص ثالث خودداری کند. به همین سبب در نشریات قبلی مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی، پذیریش بارنامه شخص ثالث از سوی بانک ها مجاز نبود. در همین راستا برخی از بانک های پرداخت کننده و خریدوفروش کننده اینگونه بارنامه هایی که عاملین حمل و نقل یا فوروادر از جانب فروشنده ترتیب حمل کالا را می‌دهد، علی رغم اعلام قبول بارنامه شخص ثالث در محتوی اعتبار اسنادی مربوطه، از ذینفع اعتبار می‌خواهند ظهر بارنامه را امضا نمایند تا اطمینان حاصل کنند که ذینفع اعتبار در جریان حمل کالا قرار گرفته است. از سویی دیگر برخی مواقع گروهی از خریداران از پذیرش بارنامه شخص ثالث ممانعت می نمایند، چرا که طبق شرایط اعتبار، این ذی نفع اعتبار می‌باشد که بایستی اسناد و مدارک را در اختیار بانک قرار دهد و در نهایت وجه اسناد را از بانک اخذ کند. در واقع مالک قانونی اسناد را، ذی نفع اعتبار می‌دانند.
با توجه به توضیحات گفته شده در قسمت فوق، از آنجایی که برخی از کشورها بارنامه شخص ثالث را قبول می‌کردند و برخی دیگر ... مشاهده ادامه مطلب ...
