تجارت بین المللی عبارت است از مبادله ای آزاد، عادلانه و متقابل کالاها و خدمات در میان دو کشور صورت می‌گیرد. صادرات بین الملل صادرات و وارداتی را شامل می‌شود که هدف آنها تأمین یک نیاز خاص، خواسته های یک کشور و یا نیازهای مرتبط به سبد اقتصادی یک کشور باشد. در طی چند دهه اخیر، میزان تجارت بین المللی به اندازه زیادی افزایش پیدا کرده است و برای بسیاری از کشورها قابل قبول بوده و مورد استقبال واقع شده است. تجارت بین الملل به جهت دریافت سود بیشتر برای کشور انجام می‌شود.
واردات به کالا یا خدماتی گفته می‌شود که به کشوری وارد شده باشد و صادرات نیز به کالا یا خدماتی گفته می‌شود که یک کشور خارجی فروخته می‌شود.
در واقع تجارت بین الملل شیوه ای جهت تعامل اقتصادی بین نهادهای بین المللی میباشد و همچنین نمونه ای پیوند اقتصادی است. پیوند اقتصادی شکل های دیگری نیز دارد. مثل:
هرگونه رشد و یا توسعه در بین مؤلفه های پیوند اقتصادی با عنوان جهانی شدن درنظر گرفته می‌شود.
هنگامی که یک کشور مزیت نسبی در تولید کالا و یا خدمات خاص داشته باشد، و علی الخصوص اگر مخارج تولید آن کالا یا خدمات برای کشور تولیدکننده کمتر از سایر کشورها باشد، تجارت بین الملل اتفاق می‌افتد. در این میان، در صورتی که کشوری ترجیح دهد که با سایر کشورها تعامل نداشته باشد و تجارت نکند، خودکامه به شمار می‌رود و از رشد و توسعه باز می‌ماند.
در صورتی که نمونه دو کشوری را در مورد توجه بگیریم، هر دو مملکت می‌توانند از چیرگی و تجارت خودشان بهره ببرند. تخصص و تجارت به هر مملکت این امکان را می‌دهد که محصولی را که دارای امتیاز نسبی میباشد تولید نموده و پس از آن تجارت کند. بدین‌لحاظ، در تجارت خارجی، بهره و منفعت امری دوجانبه محسوب می‌شود، که هر دو جانب معامله از آن بهره خواهند برد.
تجارت بین الملل برای پیشبرد اهداف کاری به سه نوع عمده تقسیم بندی می‌شود. عبارتند از:
