زبان مادری یا زبان نخست، به اولین زبانی گفته می‌شود که کودک حرف زدن به آن زبان را می‌آموزد و یا قبل از سن بحرانی آن را می‌آموزد. و یا می‌توان گفت زبان مادری زبانی است که فرد توانایی فکر کردن و سخن گفتن به آن زبان را مثل سایر دیگر سخنوران (همزبان ها) دارد. زبان مادری یک اصطلاح می‌باشد و لزوما به معنای این نیست که مادر فرد به آن زبان صحبت می‌کند. در برخی از کشورها واژه زبان مادری عموما به زبان قومی فرد دلالت می‌کند تا زبان اول او.
در مقابل زبان نخست، زبان دومی وجود دارد که آن زبانی است که هر فرد متفاوت با زبان اولش سخن می‌گوید.
زبان مادری در همه جای دنیا و در همه عصرها اهمیت بسیار زیادی داشته است. در نهایت در یک دهه گذشته، سازمان ملل متحد، روز 21 فوریه را بنام روز جهانی زبان مادری نام گذاری کرد.
در ماه های آخر سال 1999 میلادی، سازمان ملل در دستور کار خود، بررسی قراردادن روز زبان مادری در تقویم جهانی یونسکو را، قرارداد. درسال 2002 میلادی این قطعنامه به تصویب اعضا رسید و سرانجام در سال 2007 میلادی، این قطعنامه با هدف «حفظ و حراست از تمامی زبان‌ها در سراسر جهان» اجرایی شد. به خاطر این مناسبت سال 2008 میلادی بنام « سال جهانی زبان ها» نامگذاری شد تا بیشتر از گذشته به اهمیت زبان مادری و زبان های محلی تاکید شود و همچنین در سال 2008 میلادی، بخش های علمی، آموزشی و فرهنگی سازمان ملل متحد تلاش کرد تا بیشتر به تنوع زبانی و تنوع فرهنگی در جهان بپردازد.
زبان اول یا مادری یک فرد قسمتی از هویت شخصی، هویت اجتماعی و هویت فرهنگی او می‌باشد. یادگیری سخن گفتن به زبان مادری در رشد عمومی و کلی کودک تاثیر بسزایی دارد. تاثیر دیگر زبان مادری یا زبان اول، این است که باعث بازتاب و یادگیری عملکرد و صحبت کردن درباره الگوهای اجتماعی موفق می‌شود. ... مشاهده ادامه مطلب ...
