پنبه(Cotton) یک نوع از محصولات کشاورزی می‌باشد که از الیاف پوشاننده دانه گیاه پنبه (Gossypium) بدست می‌آید. پنبه از الیاف سلولزی و بر پایه گلوکز است. در پنبه علاوه بر سلولز (به مقدار حدوداً بیشتر از 95 درصد) مقداری وکس، پکتین، پکتوز، اسید پکتیک، رنگدانه یا پیگمنت و... وجود دارد.
گیاه پنبه بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری سراسر جهان شامل قاره آمریکا، آفریقا، و هند است. بیشترین تنوع پنبه های وحشی اولین بار در مکزیک و سپس در آفریقا و استرالیا یافت می‌شود. پنبه به دلیل داشتن مبادلات تجاری زیادش ملقب به «طلای سفید» می‌باشد که اهمیت اقتصادی زیادی دارد.
تاریخچه کشت پنبه در ایران به زمان هخامنشیان برمی‌گردد. هخامنشیان از الیاف پنبه در لباسهای سربازان استفاده می‌کردند. پنبه هایی که در زمان قدیم کشت می‌شدند تارهایشان طول کمی داشت، اما از زمان امیرکبیر پنبه های تار بلندِ آپلند به ایران آورده شدند و در سال 1302 کشت آن به طور رسمی در مازندران آغاز شد. امروزه 90 درصد سطح زیر کشت کشورمان به این پنبه اختصاص دارد.
همانطور که می‌دانیم هر کالا و یا محصول صادراتی برای واردات و صادرات دارای قوانین و ضوابط مختص خود می‌باشد. برای واردات پنبه هم باید مطابق ضوابط و مقررات مختص خود که در بخشنامه ها صادر شده است، عمل کرد و همچنین باید مجوزهای موردنیاز را از ارگان های ذی ربط و سازمان های مرتبط دریافت کرد.
در غیر اینصورت هنگام واردات محصول، به مشکلات برخورد می‌کنید. ضمنا اطلاعات دقیقی نمی‌توان از بخشنامه ها در مقالات عرضه کرد چرا که در هر دوره جزئیات بخشنامه ها تغییر می‌یابند.
به محصول پنبه، وش گفته می‌شود که بعد از برداشت در کارخانه‌های پنبه پاک کنی به پنبه دانه (تخم پنبه) و الیاف تبدیل می‌شود. الیاف‌های حاصل شده به کارخانه‌های ریسندگی رفته و سپس نخ تبدیل میشوند. و سپس به کارخانه‌های بافندگی متقل میشوند. پنبه‌دانه‌ها نیز به کارخانه‌های روغن کشی منتقل میشوند و سپس به روغن تبدیل میشوند.
بر روی سطح دانه های کرک هایی وجود دارد و سطح دانه ها را می‌پوشانند، به این کرک ها، لینتر می‌گویند. لینتر معمولا در حدود ... مشاهده ادامه مطلب در قسمت وبلاگ سایت انتیراپ
