چوب بدون شک یکی از سودمندترین و بهترین مواد خام در طبیعت می‌باشد که بدون آن آدمیان هرگز به سطح پیشرفت و رفاه کنونی نمی‌رسید.
چوب در زمان های گذشته ابتدا برای ساخت ابزارهای اولیه، خانه و قایق برای حرکت در رودها و رودخانه ها بود. سپس برای ساخت بسیاری از اشیاء و ابزارهای سودمندی که آدمیان قرن ها برای پیشرفت زندگی خود به آنها متکی بودند، به کاربرده شد. قسمتی از فناوری چوب در اثر تلاش صنعتگران باقی مانده است ولی قسمت بیشتری از فناوری چوب به ناچار از بین رفته و با مواد و روش های دیگر که نتیجه انقلاب صنعتی بشر می‌باشد، جایگزین گردیده است.
یکی از راه های تامین مواد اولیه و چوب موردنیاز برای بسیاری از صنایع کشور، واردات چوب، کاغذ و مواد سلولزی می‌باشد. امروزه بازرگان ها و تاجر های کشور برای واردات و صادرات اینگونه محصولات، از طریق حمل و نقل دریایی، حمل ونقل هوایی وحمل و نقل زمینی اقدام می‌کنند.
کالاهایی مثل الوار و تولیدات چوبی به صورت های متنوع و مختلفی نظیر الوار های بلند مثل تیرهای برق، ورق های چوبی بسته‌بندی شده و ... وجود داشته و حمل و نقل می‌شوند. بارگیری و ردیف‌بندی این قبیل کالاها معمولا بر روی عرشه کشتی صورت می‌گیرد و همچنین حمل و نقل آنها در کشتی های معمولی و کشتی های ویژه حمل و نقل الوارهای چوبی انجام می‌شود.
خدمه و کشتی در زمینه ایمنی دارای قوانین و ضوابط خاصی می‌باشند که این قوانین در هنگام دریانوردی باید رعایت گردند. کالاهای الواری روی کشتی باید با لوازم مخصوصی و در عین حال قابل تنظیم سیمی و فولادی مهاربندی شوند، تا در اثر خمش ها و پیچش های کشتی در زمان دریانوردی یا طوفان و مواقع ضروری دیگر، بتوان آنها را محکم کرده، از حوادث و سوانح ممکن جلوگیری نمود.
