گاز طبیعی که گاهی گاز فسیلی و یا به سادگی گاز نیز نامیده می‌شود، مخلوطی طبیعی از هیدروکربن های گازی می‌باشد که عناصر تشکیل دهنده ی آن مقدار عمده ای متان و مقادیر کمتری از آلکان های بالاتر می‌باشد.
با توجه به اهمیت گاز طبیعی که یکی از منابع مهم انرژی است و روند رو به رشد مصرف گاز در جهان و نیز با توجه به در دست داشتن ذخایرعظیم گاز طبیعی، ضرورت ساخت تجهیزات تولید، فرآوری و مهم تر از آن انتقال گاز طبیعی به بازار مصرف افزایش می‌یابد.
بقایای گیاهان و جانورانی که جسدهای آنها در طی سالیان دراز و حتی به میلیون ها سال قبل بر می‌گردد، به قمست های زیرین اقیانوسهای قدیمی و یا دریاچه ها رانده شده اند و به تدریج با گذر زمان تجزیه شده اند و نیز به صورت عناصر آلی در آمده اند. این عناصر آلی بر اثر فشار و گرمای درونی کره زمین به نفت و گاز تبدیل شده اند و سپس در مخازن زیر زمینی و در عمق های 3 الی 4 هزار متری و با فشاری حدود چند اتمسفر ذخیره شده اند.
گاز طبیعی در زمان استخراج دارای ناخالصی هایی از جمله آب شور، ماسه، شن و گازهای اسیدی می‌باشد. برای مصرف گاز طبیعی، ابتدا باید در پالایشگاه های گاز، تصفیه شود و سپس به صورت گاز قابل استفاده درآید.
گاز پالایش شده از طریق خطوط لوله انتقال گاز فشار قوی، به شهرها و مراکز مصرف انتقال می‌یابد.
برای تشخیص نشت گاز، در ایستگاه های دروازه شهرها به گاز، مواد بودار افزوده می‌شود تا در صورت نشت گاز متوجه شده و ایمنی مصرف کنندگان گاز طبیعی تامین شود.
گاز طبیعی مورد استفاده در استان خراسان از مخازن گازی سرخس تامین می‌گردد و ۹۸ درصد آن را گاز متان (CH4) تشکیل می‌دهد . ارزش حرارتی هر متر مکعب گاز طبیعی تقریبا معادل ارزش حرارتی یک لیتر نفت سفید می‌باشد.
تامین هوا برای سوخت کامل گاز طبیعی: هر متر مکعب هنگام سوختن حدودا به 10 متر مکعب هوا نیاز دارد. هرچه شعله گاز آبی رنگ تر باشد، نشان دهنده ی رسیدن هوای کافی برای سوخت می باشد.
