پهلوگیری کشتی به یکی از مهم‌ترین اصول و فعالیت‌های ایمنی در دریانوردی گفته می‌شود. این اصطلاح به مجموعه اقدامات و تدابیری گفته می‌شود که به منظور جلوگیری از بروز حوادث در دریاها و افزایش ایمنی کشتی‌ها و جانوران دریایی صورت می‌گیرد.
مواردی که در این اصطلاح شامل می‌شوند عبارتند از:
تعیین مسیرهای ایمن برای جلوگیری از برخوردهای کشتی با سایر کشتی‌ها، سنگ‌ها یا سایر موانع در دریا.
نظارت دائمی بر سرعت کشتی‌ها به جهت پیشگیری از حوادث ناشی از سرعت زیاد یا ناتوانی در کنترل کشتی.
استفاده از تجهیزات ایمنی مثل رادار، ناوبری GPS، فناوری AIS (Automatic Identification System) و مابقی وسایل مدرن جهت کنترل بهتر و جلوگیری از تصادفات.
پیش‌بینی وضعیت آب و هوا به منظور آگاهی از شرایط دریا و گرفتن تدابیر مناسب در رویارویی با شرایط نامساعد.
ارائه دوره‌های آموزشی به کاپیتان‌ها و کارکنان کشتی در زمینه ایمنی دریایی و رفتار در شرایط اضطراری.
انجام بازرسی‌ها و پایش مداوم بر عملکرد تجهیزات ایمنی کشتی.
همکاری با سازمان‌ها و نهادهای دریایی برای اطلاع از آخرین دستورالعمل‌ها و مقررات ایمنی.
بهره‌مندی از فناوری‌های نوین جهت ارتقاء ایمنی، از جمله سیستم‌های هشدار دهنده تصادفات و کاهش خطاهای انسانی.
رعایت کنوانسیون‌ها و قوانین بین‌المللی مرتبط به ایمنی دریاها.
این اقدامات به منظور کاهش حوادث دریایی، حفاظت از سلامت و ایمنی افراد دریانورد، و حفاظت از محیط زیست انجام می‌شوند.
برای پهلو دهی کشتی‌ها، روش‌های مختلفی وجود دارد که با توجه به شرایط موجود و موقعیت‌های متعدد، می‌توان از آنها استفاده کرد. بعضی از این شیوه‌ها، عبارتند از:
برای روش پهلوگیری مدیترانه‌ای، از قبل یک موقعیت را تعیین و پیش‌نگری می‌کنند. در همان ابتدای کار،به صورتی محاسبه می‌گردد که کشتی موردنظر به سوی اسکله حرکت کند و سرانجام در آن موقعیت تعیین شده لنگر راست رها خواهد شد.
پس از آن موتورها در جهت عقب حرکت می‌کنند و حالا ... مشاهده ادامه مطلب در قسمت وبلاگ انتیراپ
