مشخصات درخت چنار به مطالعه و ارزیابی ویژگی‌ها و خصوصیات این درخت زیبا و ارزشمند می‌پردازد. چنار، درختی از نیمکره شمالی است که ارتفاع آن میان 30 تا 50 متر و برگ‌های پهن دارد و در فصل پاییز برگ‌هایش را می‌ریزد.
این درختان معمولاً در نزدیکی نهرها و مناطق مرطوب رشد می‌کنند، اما مقاومت آنها به خشکی نیز شناخته شده است. تنه چنار به شکل استوانه‌ای با چوب نسبتاً جمع و جور است و با گذشت زمان و بالا رفتن سن، تنه آن قوی‌تر می‌شود.
در ایران، گونه‌های مختلفی از درخت چنار وجود دارد، اما چنارخاوری یکی از گونه‌های شرقی آسیا است که در شمال ایران به صورت طبیعی رشد می‌کند. این درخت با پوست قهوه‌ای تا قرمز پسته‌ای شناخته می‌شود.
کاشت درخت چنار در ایران به قدمت‌های باستانی باز می‌گردد و این درخت به خاطر ظاهر زیبا و عظمتی که دارد، همواره در باغ‌ها، باغ‌های قدیمی، شهرها و خانه‌های اشرافی کاشته شده است.
در طول تاریخ، چنار به عنوان نمادی از ثبات و زیبایی در فرهنگ ایرانی جا افتاده است. این درخت با برگ‌های پهن و تنه‌های قدیمی‌اش، جلوه‌ای ارستقا و افتخار را به محیط اطراف منتقل می‌کند. از دیگر جنبه‌های مهم چنار، مصارف درمانی و طبیعت‌دوستانه‌اش است.
برگ‌ها و پوست چنار به عنوان مواد خام برای تولید داروها و محصولات طبیعی به کار می‌روند. همچنین، چوب چنار به دلیل مقاومت و سختی آن، برای ساخت مبلمان و اشیاء دکوری زیبا نیز استفاده می‌شود.
نگهداری از چنار نیز امری نسبتاً ساده است. آبیاری مناسب و ارتقاء خاک مناسب برای رشد این درختان ضروری است. همچنین، در زمان تشکیل شاخه‌های جدید، برش زدن شاخه‌های مرده و نگهداری از شکل زیبای تنه درخت، اقداماتی مهم در مراقبت از چنار هستند.
با توجه به تنوع چنارها و موارد مختلف استفاده، این درخت زیبا همچنان جایگاه خود را در فرهنگ و زندگی روزمره ایرانیان حفظ کرده و به عنوان یک نماد ارزشمند و ماندگار در مناطق مختلف کشور شناخته می‌شود.
هنوز هم در امروزه، درخت چنار به عنوان جزء لازم و زیبای فضاهای سبز شهرها، باغ‌ها و محوطه‌های عمومی شناخته می‌شود. همچنین، تنها دیدن یک چنار باعث آرامش و احساس نزدیکی به طبیعت در افراد می‌شود.
از نظر تکثیر چنار، روش‌های مختلفی وجود دارد؛ از جمله کاشت از نوار، افراز و تقسیم گلابی چنار. این فرآیندها نه تنها به تولید درختان جدید کمک می‌کنند بلکه باعث حفظ تنوع ژنتیکی و ارتقاء کیفیت چنارها می‌شوند.
