خود پنداره منفی گاهی باعث فشل شدن و پنچر شدن ما می شود مخصوصا با سرعتی که در دنیای امروز با آن مواجهیم اگر رشد فردی خود را خواهانیم باید جایی بایستیم و تکلیف خود را با این مانع درونی که جلوی ما را می گیرد روشن کنیم.
دوست دارم برخی از آثار خود پنداره منفی را که مدّتها درباره آن اندیشیده ام به تدریج با شما به اشتراک بگذارم به امید اینکه برای من و دیگران مفید باشد:
1: ضعف و بلکه از بین رفتن اعتماد به نفس:
آدم هایی که اسیر این مانع هستند اعتماد به نفس ندارند و این داستان، اعتماد به توانایی‌ها و استعدادهای آنها را تضعیف کند. این می‌تواند به ترس از تلاش در مواجهه با چالش‌ها و عدم اعتماد به دستاوردها منجر شود.
دلیل اینکه خیلی از آنها اصلا تکان نمی خورند و کاری برای زندگی خود نمی کنند همین مطلب است.
2: ریسک نکردن و اسیر تجربه های گذشته ماندن:
آدم های اسیر خود پنداره منفی تجربه های خیلی کوچکی دارند در حدّ اینکه در صبحانه تخم مرغ بخورم یا سیب زمینی آب پز! خب این مثال، شوخی است امّا واقعیت در پشت آن است برای هیجان انگیز تر شدن زندگی باید تجربه های جدیدی به آن اضافه کرد و این در صورتی محقق می شود که خود پنداره منفی دست و پایمان را نبسته باشد.
3: مشکل در رابطه:
آدم های اسیر خودپنداره منفی در رابطه با همسر و دیگران به معنای اعمّ مشکل دارند. و خیلی وقت ها ازدواجشان یا به طلاق عاطفی می رسد و یا به طلاق حقیقی این ها واقعا برای خانم ها جذاب نیستند و دوستانشان را هم به مرور احتمالا از دست می دهند.
4: مشکلات روانی و تربیتی:
اضطراب، خودخوری، با خود حرف زدن های عجیب و غریب، افسردگی و میل به خود کشی و ... همه و همه می توانند در آدم هایی که اسیر خودپنداره های منفی خویش هستند خودنمایی کند.
