چند سال قبل در کتاب چگونه کتاب بخوانیم؟ از مورتیمر آدلر با یک سوال جالب مواجه شدم، نویسنده پرسیده بود، فرض کنید قرار است مدّت طولانی ای در یک جزیره به سر ببرید و از شما میخواهند 10 کتاب با خود به آنجا ببرید، شما چه کتاب هایی انتخاب می کنید؟
راستش کاغذی برداشتم و چند کتاب را نوشتم ولی وسطهای این داستان به این فکر کردم که ملاک کتاب خوبی که در این شرایط به کار انسان بیاید چیست؟ بعد به این نکته منتقل شدم که:
کتابها یا زنده اند و یا مرده، کتاب مرده کتابی است که محتوای آن گره ای از کار شما باز نخواهد کرد و هر چقدر هم در کتابخانه شما باشد، شانس رجوع دوباره به آن وجود ندارد، چون مطالب آن ناظر به ساحات حیاتی زیست انسانی نگاشته نشده است امّا کتاب زنده کتابی است که در فواصل مختلف و برای حلّ بن بستهای زندگی به آن برگشت می کنیم تا خود را زنده تر نماییم.
با این ملاک، کتاب حماسه حسینی از شهید مطهری برای من، یک کتاب زنده است، چون هنوز مفاهیم زنده ای دارد و خوانش آن، باعث می شود که ذهن های جویای حقیقت که به دنبال اهل تحقیق و تحلیلند و حسین ع را در ورای مشهورات می جویند به اقناع لازمه برسند و جمع بندی خوبی از او و نهضت بزرگش داشته باشند، بگذریم! خلاصه اینکه اگر روزی گذرتان به آن جزیره افتاد، بد نیست به حماسه حسینی فکر کنید!
