ASP.NET Core به عنوان یک فریم‌ورک محبوب توسعه وب در حال توسعه و به‌روزرسانی است. با هر نسخه جدید، قابلیت‌های جدید و بهبودهای متعددی به این فریم‌ورک افزوده می‌شود. در این مقاله، به بررسی برخی از قابلیت‌های جدید ASP.NET Core خواهیم پرداخت که تا زمان نگارش این مقاله در دسترس هستند.
یکی از قابلیت‌های جذاب ASP.NET Core، Blazor است. Blazor اجازه می‌دهد که برنامه‌های تحت وب با استفاده از C# و .NET بدون نیاز به JavaScript نوشته شوند. با اضافه شدن WebAssembly به Blazor، امکان اجرای کد C# بر روی مرورگرهای کاربر امکان‌پذیر شده و تجربه توسعه تحت وب را بهبود می‌بخشد.
gRPC یک فریم‌ورک متن‌باز برای تعامل بین سرویس‌ها در شبکه است. ASP.NET Core از gRPC به عنوان یک ویژگی رسمی پشتیبانی می‌کند. استفاده از gRPC باعث بهبود کارایی و کاهش حجم داده‌های ارسالی می‌شود و تبادل اطلاعات بین سرویس‌ها را به سرعت و با کارایی بالا امکان‌پذیر می‌کند.
SignalR یک کتابخانه برای برقراری اتصالات آنلاین و برخط بین مرورگر و سرور است. ASP.NET Core بهبودهایی در SignalR ایجاد کرده است که تاخیرهای کمتر و اطمینان بیشتر در ارتباطات زنده را فراهم می‌کند. این بهبودها باعث بهبود تجربه کاربری در برنامه‌های تحت وب با استفاده از SignalR می‌شود.
امنیت همواره یکی از اولویت‌های اصلی توسعه‌دهندگان است. ASP.NET Core با هر نسخه به بهبودهای امنیتی مجهز می‌شود. از جمله این بهبودها می‌توان به افزایش امکانات مدیریت توکن‌ها، بهبود فیلترهای امنیتی، و پشتیبانی از امضای دیجیتال در اجزاء مختلف فریم‌ورک اشاره کرد.
در ASP.NET Core، قابلیت جدیدی به نام Endpoints اضافه شده است که اجازه می‌دهد تا انواع مختلفی از Endpoints را در یک برنامه ایجاد کرد. این قابلیت به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا به راحتی مسیرها و درخواستهای مختلف را به Endpoints مخصوصی ارتباط دهند و کنترل بیشتری بر روی رفتار برنامه داشته باشند.
ASP.NET Core با اضافه شدن این قابلیت‌های جدید به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که برنامه‌های وب پیشرفته، امن و کارآمدتری بسازند. این قابلیت‌ها تجربه توسعه را بهبود می‌بخشند و امکانات بیشتری در اختیار توسعه‌دهندگان قرار می‌دهند. به همین دلیل، استفاده از ASP.NET Core به عنوان فریم‌ورک توسعه وب، یک انتخاب مناسب به نظر می‌رسد.
