در هیاهوی فریاد های درونم و در ازدحام رشته های پیچ در پیچ افکارم پنداشته ام که :
سکوت بهترین راه گفتگوست .
در اوج بیگانگی مهر ورزیدن بهترین رفتار است.
و در سر پروراندن عشق به کوتاهی نگاهی ، بهترین دوای زخم عشق است.
چه بسا که رفتار هایی متناسب با افکار درست مان داشته باشیم تا دست یابیم به اوج عزتمان.
فکر و رفتاری را که در خودم درست میدانم آن خنده ایست که درون آشفته ام را به ظاهر سامان و شادمان نشان میدهد تا مبدا دلی غمناک شود.
فاطمه خلیلی:)
