ای غم...
نمی دانم روز رسیدن ، روزی گام که خواهد بود.
اما در این کابوس خون آلود ، در پیچ و تاب این شب بن بست
بنگر...
چه جان های گرامی رفته اند از دست .
دردیست چون خنجر یا خنجری چون درد
این من که در من پیوسته می گرید .
در من کسی آهسته می گرید.
_ استاد ابتهاج _
