در شکاف میان کسی که میخواهیم باشیم و کسی که در حال هستیم حتما درد، رنج ، اضطراب ، حسد و تحقیر وجود دارد.
ما رنج میکشیم زیرا نمی‌توانیم مؤلفه های رضایت خاطر را به طور خود جوش کسب کنیم .
مؤلفه هایی که رضایتمندی از آنها را بزرگان از کودکی درونمان کشته اند و با قیاس های نابجایشان تحقیر شده ایم.
همیشه فرزندان حالتی از ناراحتی درونشان وجود دارد چرا که باید تاوان زندگی نزیسته والدینشان را بدهند و مبنای آینده خود را تصمیمات و نظرات و افکار آنها قرار بدهند.
در این فواصل اگر حرفی ، انتقاد و نظری از جانب فرزند به میان بیاید در آخر خود را سرکوب یک جمله می یابد .
_____ (ما صلاحتو میخایم) ______
خواستم بگویم صلاحی که درونش برای فرزندان هیچ رضایت خاطر و منطقی وجود ندارد صلاح نیست بلکه سلاحی ست به منظور چیدن بال و پر او .
دلنوشته یه کنکوری :/
فاطمه خلیلی :)
