کاربرد فرز دندانپزشکی برای تراش دندان است. فرزهای ترمیمی بر اساس جنس بخش برنده آنها، به دو دسته الماسی (سیلیسی) و کارباید تقسیم می‌شوند. چون قسمت چرخنده(توربین) با سرعت خیلی زیادی کار می‌کند موقع استفاده باید بر روی فرز آب پاشی مناسبی وجود داشته باشد. گرمایی که موقع کار ایجاد می شود باعث تحریک دندان و تخریب فرز می گردد. برای آگاهی از قیمت فرز دندانپزشکی روی قسمت رنگی کلیک کنید.
از فرزهای آنگل برای ترمیم عاج پوسیده استفاده میشود. برای بالا بردن قدرت تشخیص دندانپزشک از فرزهای کارباید استفاده میشود. چرا که دندانپزشک موقعی که به عاج سالم می رسد با مقاومت مواجه می شود.
انواع فرزهای دندانپزشکی
فرز های استیل
نخستین بار در سال 1891 ساخته شده اند.
ابزاری بسیار اقتصادی برای آماده سازی حفره های دندان و خارج کردن دنتین می باشد.
با سرعت های پایین عاج را به خوبی در بر میگیرند اما در سرعت های بالا برای قسمت های سخت تر دندان مانند مینا به سرعت کند می شوند.
کند شدن این فرز ها موجب حرارت و لرزش می شود که موجب نارضایتی و ناراحتی بیمار می شود.
فرزهای الماسی
این نوع فرزها از بهم چسبیده شدن ذرات ریز زاویه‌دار و نوک‌تیز الماس تهیه می‌شوند.
از فرز های الماسی برای اتصال به هندپیس‌های high speed استفاده میشود و بسیار مقاوم برای تراشیدن قسمت‌های سخت و مقاوم دندان می باشد.
اگر از فرزهای الماسی به درستی استفاده شود دارای طول عمر بسیار بالایی می باشند.
فرز های سرامیکی
از این نوع فرز ها برای کار های ترمیمی مورد استفاده قرار می گیرند.
از آن برای خارج کردن پوسیدگی دندان ها و برداشتن آمالگام روی دندان ها استفاده می شود.
در انتها این نوع فرز ها مقاومت بالایی در برابر ضربه و خوردگی دارند.
فرز های کارباید
این نوع فرز ها نخستین بار در سال 1947 معرفی شدند.
این فرز از تنگستن سخت ( سه برابر فولاد ) ساخته شده است.
فرز های کارباید در برابر دمای بالا بسیار مقاوم می باشد.
میتواند بدون اینکه بشکند و یا کند شود نسج دندان را به راحتی ببرد.
از فرز های کارباید برای جداسازی مواد ترمیمی ،آماده سازی حفره های دندانی ، ایجاد فاصله بین دندان های بهم چسبیده و … استفاده می شود.
در انتها تیغه های این نوع فرز به دو شکل ساده و دارای بریدگی های عرضی ساخته شده است که شکل دوم از قدرت بریدگی بیشتری برخوردار می باشد.
اختلاف فرزهای توربین و آنگل در چیست؟
تمام فرزها دارای دو بخش تنه (Shank) و سر (Head) هستند. بخش تنه در داخل توربین و یا آنگل قرار می گیرد. دو تفاوت اصلی میان فرزهای توربین و آنگل وجود دارد :
1. تنه‌ِ فرزهای آنگل دارای یک شیار در انتهای خود می‌‌باشند. این درحالیست‌که تنه‌ی فرزهای توربین صاف است.
2. ضخامت فرز آنگل از فرز توربین بیشتر است.
طبقه بندی فرز ها بر اساس قدرت برندگی
قدرت برندگی فرزهای الماسی را با نوارهای رنگی بر روی تنه آنها مشخص می کنند. زبرترین فرز دارای نوار مشکی و نرم ترین آنها دارای نوار سفید هستند. نوارهای فرزها از زبرترین به سمت نرم ترین عبارتند از مشکی، آبی، سبز، قرمز، زرد، سفید.
فرزهای زبر برای تراش مینا و عاج دندان و فرزهای نرم که نوارهای قرمز، زرد و سفید دارندبرای پالیش کردن سطح ترمیم های دندان بکار می روند.
تفاوت فرزهای دندانپزشکی از نظر Head
سر فرز یا Head مستقیماً با دندان تماس پیدا می‌کند. وظیفه سر فرز دندانپزشکی تراشیدن دندان بطور عمیق یا گسترده می‌باشد. بعضی از Head ها برای تراش دادن دیواره دندان کاربرد دارند. در حالیکه بعضی دیگر از آنها برای عمق دادن به دندان و ایجاد تراشکاری عمیق به کار برده می‌شوند. فرزهای دندانپزشکی در اندازه و نوع سری‌ها تفاوت‌های زیادی با هم دارند. بطور کلی، رایج‌ترین این سری‌ها عبارتند از:
سری‌های کروی شکل یا گرد: فرزهای کروی شکل معمولاً برای آماده کردن حفره‌های دندان، ایجاد نقطه‌های دسترسی، بوجود آوردن آندرکات و آماده‌سازی کانال‌های دندانی مورد استفاده قرار میگیرند. علاوه بر این برای تراش دادن شیارها و برداشتن پوسیدگی‌های عمیق نیز کاربرد دارند.
سری‌های گلابی شکل: این نوع از فرزها برای تراش دادن حفره‌های کلاس آمالگام و نیز تراش ترمیمی گلدفویل مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سری‌های استوانه‌ای: این فرزها از پرکاربردترین فرزهای دندانپزشکی هستند که بیشتر برای تراش دندان و ساخت دیواره‌های صاف به کار گرفته میشود. این سری‌ها همچنین در ترمیم‌های غیرمستقیم که در آنها عدم وجود آندرکات ضروری است نیز استفاده می‌شوند.
سری‌های مخروطی شکل: این نوع از فرزها همانند فرزهای استوانه‌ای برای تراش دادن دیواره‌ها و برداشتن پوسیدگی‌های عمیق استفاده می‌شوند.
سری مخروطی معکوس: فرزهای مخروطی معکوس برای ایجاد آندرکات مورد استفاده هستند. این فرزها به دلیل شکل خاصی که دارند، نیازمند مهارت بالا در استفاده هستند.
