.
هنوز ریشه در آب است...
الکس هیلی _نویسنده‌ی آمریکایی آفریقایی‌تبار_ برای یافتن ریشه و پیشنه خود دوازده سال تحقیق و پژوهش کرد و نتیجه‌اش کتاب "ریشه‌ها" شد. کتابی که داستانِ زندگانی نیاکانِ بَرده وی را در آمریکا حکایت می‌کند و به جدِّ هفتم او "کونتا کینته" بر می‌گردد که چگونه سفیدپوستان او را در سال ۱۷۶۷م ربودند و به عنوان یک "بَرده" از گامبیایِ آفریقا به مریلندِ آمریکا بُردند.
"ریشه‌ها" تنها قِصه پر غُصه بَرده‌داری سیاهان آفریقایی از کونتا کینته تا الکس هیلی نیست، بلکه روایت پر فراز نشیب انتقالِ هویت آنها از گذشته تا کنون است. روایتی که مملو از آه و درد و اشک و خون است.
اما "ریشه‌ها" حکایت و روایت من هم است، چرا که من هم از تبارِ همان پابرهنگان تاریخم؛ فقط در دو جغرافیای متفاوت و افراد مختلف: هَزارَه‌ها از فروش به عنوان بَرده و کنیز در بازارهای سراسر کشور، هَزارَه‌ها از کتمان و تغییر اجباری مذهب، هَزارَه‌ها از "کاتب" و "عبدالخالق" و "ابراهیم‌خان" و "سیداسماعیل بلخی" تا عبدالعلی مزاری و در یک کلام هَزارَه‌ها از حذف هویت تا احیای هویت.
و این یعنی تا ریشه در آب است امید ثمری هست.
#StopHazaraGenocide
