امروزه بینایی ماشین به یک فناوری برتر برای بازرسی بصری خودکار تولید در سراسر جهان تبدیل شده است. حال باید به این موضوع بپردازیم که بینایی ماشین چیست و چه کاربرد هایی دارد.
بینایی ماشین چیست؟
به بازرسی بصری خودکار از محصولات تولید شده با استفاده از دوربین های صنعتی، لنزها و روشنایی میگویند. بینایی ماشین یک روش سریع برای بازرسی قطعات است که از دقت بسیار بالایی هم برخوردار است. بینایی ماشین می تواند هر آیتمی را که از یک خط با سرعت حرکت می کند تجزیه و تحلیل کند و از کنترل کیفیت صددرصدی آن اطمینان حاصل کند. برای آشنایی بیشتر با بینایی ماشین اینجا کلیک کنید.
بینایی ماشین میتواند بسیاری از بازرسیهای صنعتی، از جمله بازرسیهای بصری برای عیوب و مشکلات، بررسیهای حضور و غیاب، تأیید نوع محصول، اندازهگیریها و خواندن بارکد را خودکار کند.
بینایی ماشین ممکن است برای هر تاسیسات صنعتی با یک روش تکرار شونده، مفید باشد. بینایی ماشین به طور گسترده ای در بخش های مختلف از جمله خودرو، پلاستیک، مواد غذایی و بسته بندی، تجهیزات پزشکی و الکترونیک استفاده می شود.
دوربین ها، لنزها، نورپردازی و تجهیزات پردازش تصویر، سیستم های پردازش تصویر را تشکیل می دهند. که کاربرد هر کدام به صورت زیر است:
دوربین: حسگرهای تصویر در دوربینها که نور را به دادههای تصویر دیجیتال برای انتقال به کنترلکننده تبدیل میکنند.
لنز: از لنزها برای متمرکز کردن نور بر روی حسگر تصویر استفاده می شود.
نور: هر تنظیم بینایی ماشین نیاز به انتخاب دقیق نور دارد. یک سیستم نمی تواند چیزی را که دوربین نمی تواند ببیند را بررسی کند. شکل، اندازه، و رنگ روشنایی و فاصله و زاویه ای که از آن نصب می شود، ممکن است به گونه ای تنظیم شوند که موارد مورد بررسی را برجسته کند و در عین حال از تأثیرات محیط اطراف جلوگیری شود.
واحد پردازش تصویر: واحدهای پردازش تصویر، که به عنوان کنترل کننده نیز شناخته می شوند، ورودی تصویر را پردازش کرده و اطلاعات مهم را با استفاده از الگوریتم های از پیش تعریف شده استخراج می کنند.
امروزه کاربرد فناوری های بینایی ماشین در خطوط اتوماسیون و صنعتی به خوبی شناخته شده است. سیستمهای بینایی ماشین اجازه میدهد تا زمان درگیر شدن انسان در چندین کار را به حداقل برسد. بینایی ماشین ممکن است در طی فرآیندی مانند بازرسی یا ساخت استفاده شود. استفاده مناسب از سیستم های بینایی ماشین در یک راه اندازی نهایی، بهره وری را افزایش می دهد و با تشخیص خطاها در زمان درست، صحت خروجی کار را بهبود می بخشد. از آنجایی که ممکن است با سیستمهای دیگر مانند نوار نقالهها مرتبط باشد، میتوان از آن در محیطهای بالقوه خطرناک یا تمیزی که ممکن است فردی آلوده یا آسیب ببیند، استفاده کرد.
سیستمهای بینایی ماشین کیفیت محصول را با کاهش خطای انسانی و اطمینان از بررسیهای کیفی در تمام کالاهای عبوری از خط ، افزایش میدهند. سیستمهای بینایی ماشین هزینه کلی تولید را هم از نظر زمان و هم از نظر هزینه کاهش میدهد، زیرا نقصها و اقلام معیوب کمتری ظاهر میشوند و در صورت وجود عیب هرگز به مرحله بعدی نمیرسند و باعث تأخیر زمانی میشوند. این کار به جلوگیری از رسیدن اقلام معیوب به مشتری نهایی و ایجاد تبلیغات نامطلوب کمک می کند.
پس از شناسایی وجود یک محصول توسط سنسور، روند شروع می شود.
سپس حسگر یک منبع نور را برای روشن کردن منطقه و یک دوربین برای تصویربرداری از محصول یا یکی از اجزای آن فعال می شود.
تصویر گرفته شده توسط دوربین به داده های دیجیتال تبدیل می شود.
فایل دیجیتال در رایانه نگهداری می شود تا نرم افزار سیستم آن را ارزیابی کند.
این برنامه فایل را با مجموعه ای از معیارهای مشخص شده تجزیه و تحلیل می کند تا نقص ها را پیدا کند. در صورت کشف عیب، محصول بازرسی نمی شود.
بینایی کامپیوتر دارای زیرمجموعه ای به نام بینایی ماشین است. که هر دو اصطلاح قابل تعویض هستند.ولی عملکرد سیستم در بینایی ماشین مستلزم استفاده از کامپیوتر و نرم افزار خاصی است، اما فرآیند بینایی کامپیوتری نیازی به ماشین ندارد. بینایی کامپیوتری نه تنها میتواند عکسها یا فیلمهای دیجیتالی وب را اسکن کند، بلکه میتواند «تصاویر» از آشکارسازهای حرکت، حسگرهای مادون قرمز و دیگر منابع را تجزیه و تحلیل کند.
همه انواع ماشینهای کنترلشده توسط کامپیوتر اکنون به لطف دید کامپیوتری میتوانند هوشمندانهتر و ایمنتر عمل کنند. بینایی کامپیوتری به رباتها این امکان را میدهد که بهتر و با روشهای متنوعتر از همیشه کار کنند، از تجهیزات عظیم کارخانهای و کشاورزی گرفته تا پهپادهای کوچک میتوانند از بینایی کامپیوتری استفاده کنند.
مزایای بینایی ماشین برای اهداف بازرسی مدتهاست که در صنایع سنگین شناخته شده است. دوربینها و رایانهها میتوانند تصاویر را با دقت و سرعت قابل توجهی نسبت به انسانها ضبط و پردازش کنند. تا محصولات عاری از هر نوع عیب باشند.
بازرسی انسانی برای چنین بررسیهای گسترده بسیار خطرناک هستند، و وقتی محدودیتهای انسانی در مقابل تواناییهای چشم و مغز رایانه را در نظر میگیرید، فهمیدن دلیل آن ساده است:
گاهی ممکن است عکس های ارسال شده برای بازرسی به حدی زیاد باشد که بازرسی انها برای یک انسان ساعت ها طول بکشد