ورزش‌مدیا نوشت:
اتفاق ویژهٔ بازی ایران و قرقیزستان این بود که صدای عدم محبوبیت این نسل از تیم ملی به گوش دوستان رسید. از آن جمله، مهدی طارمی که مدتی است فاز بزرگتر تیم را گرفته، مصاحبه پرسروصدایی انجام داد و در بخشی از آن گفت: «مگر ما مسبب مشکلات اقتصادی هستیم؟ طبیعی است که مردم بخواهند عقده‌ها و فشارها را یک جا خالی کنند، ولی چرا ما باید فحش بخوریم؟» خبر بد برای طارمی اما این است که اگر این مردم _ بنا به تعبیر زنندهٔ او _ عقده هم داشته باشند، حداقل آلزایمر ندارند و خیلی چیزها هنوز پیش چشم‌شان است.
بله، مشکلات مملکت زیر سر شما نیست. اما هنوز یادمان نرفته است که چطور احساسات مردم را نادیده گرفتید و برای یک مشت حواله و رانت، جلوی آقایان گردن کج کردید. اگر همان زمان می‌گفتید تنها به احترام مردم‌تان می‌جنگید و حاضر نیستید حتی یک سکه پاداش از دولت بگیرید، امروز جایگاه شما بین این ملت کجا بود؟ جنگ اوکراین و روسیه هم تقصیر الکساندر زینچنکو نبود، اما اشک‌های این مدافع اوکراینی در نشست خبری پلی‌آف جام‌جهانی، دنیا را تکان داد و یک حس همدردی به مردم کشورش منتقل کرد؛ دقیقاً نزدیک همان روزهایی که فوتوشات‌های خندان شما از آتلیهٔ دوحه بیرون آمد و بعد از بازی با تیم ولز، رکورد طولانی‌ترین خوشحالی جام‌جهانی برای پیروزی در یک مرحله گروهی را به نام خودتان ثبت کردید!
